Η συγγραφέας Κωνσταντίνα Δούκα στο μυθιστόρημα «Η κόρη του Στρατηγού» μας αποκαλύπτει αλήθειες και νοοτροπίες μιας εποχής σ’ έναν κόσμο καθωσπρεπισμού και ανωτερότητας, επιχειρώντας να εισχωρήσει στον βυθό της ψυχής των ηρώων της. Πρόκειται για την πορεία της οικογένειας του Στρατηγού, μιας από τις ευυπόληπτες και εύπορες οικογένειες της πόλης, που ξεδιπλώνεται μέσα στις δεκαετίες που πέρασαν.
Ο γερο-Μακρής, από γενιά στρατιωτικών, στρατιωτικός κι ο ίδιος –παρασημοφορημένος μάλιστα–, μεγάλωσε τρία παιδιά με την τάξη και τις αρχές που όριζε η γενιά του. Του άρεσε να ’χει τον πρώτο λόγο στο σπίτι του, όπως και στον στρατώνα, κι έλεγε πως, με την πειθαρχία πρώτα κι ύστερα με την αγάπη, προχωράει μια οικογένεια. Η Μαρούλα, η μοναχοκόρη του, μεγαλωμένη σ’ ένα τέτοιο σπίτι, όπου η πειθαρχία και η τιμή καθόριζαν την καθημερινότητά της, έκανε τα δικά της όνειρα για το μέλλον, για τις μέρες που θα ’ρθουν. Τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια της ονειρευόντουσαν κι εκείνα να φτιάξουν την καινούργια γενιά των Μακρήδων. ..

Βιογραφικό:

Η Κωνσταντίνα Δούκα γεννήθηκε και σπούδασε στην Αθήνα. Ασχολήθηκε με τον θεατρικό λόγο και την πεζογραφία. Τιμήθηκε τρεις φορές από το Υπουργείο Πολιτισμού με δύο κρατικούς επαίνους και ένα βραβείο για τα θεατρικά της έργα: «To παιχνίδι της αγάπης», «O δρόμος για τον Άνω Κόσμο» και «H σοφίτα», που ανέβηκε στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου το 1997-1998. Την ίδια χρονολογία βραβεύτηκε από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών για το θεατρικό της έργο «Αποχαιρετώντας τους απ’ έξω».
Παράλληλα με τον θεατρικό λόγο ασχολήθηκε με το διήγημα και το μυθιστόρημα. H συλλογή διηγημάτων με τον γενικό τίτλο: «O Σωτήρης ο σιδεράς και ο κόσμος του» μεταφράστηκε στα ιαπωνικά από τη βυζαντινολόγο Mασάκο Kίντο. Το πρώτο από τα διηγήματα αυτά έχει λάβει Α’ βραβείο διηγήματος σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό (1976) και έχει παρουσιαστεί δραματοποιημένο στην ΕΡΤ, σε σκηνοθεσία Ηλία Μυλωνάκου.