Η αρχαία τραγωδία εμπνέει! Από τον Σοφοκλή στον Ρίτσο και στην Καρόλ Φρεσέτ δεν είναι τόσο μακρύς ο δρόμος. Άρρηκτη αλυσίδα πνευματικών λαμπαδηδρόμων από την εποχή τού Ομήρου και των άλλων ραψωδών εμπλουτίζει διαρκώς τα σύμβολα με πανανθρώπινη αξία προσδίδοντάς τους διαμεσολαβημένη εμπειρία εξασφαλίζοντας έτσι την διαχρονική τους προστιθέμενη αξία.

Είμαστε ευτυχείς που μιλάμε την ελληνική γλώσσα και έχουμε το προνόμιο να βιώνουμε τις λέξεις κυτταρικά, να τις οσφραινόμαστε, να τις γευόμαστε, να τις «αγγίζουμε». Αυτή είναι και η δουλειά των μεταφραστών, πολύτιμη και μοναδική. Ειδικά όταν πρόκειται για «αντιδάνεια» μύθων, μορφών, ιδεών, αναγεφυρώσεων μεταξύ πολιτισμών.΄

Ο Καθηγητής Λογοτεχνικής Μετάφρασης στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας τού Ιονίου Πανεπιστημίου και η διδάκτωρ τού ιδίου κορυφαίου Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος τής ευλογημένης χώρας μας Πάνυ Σαράφη συναντώνται για άλλη μια φορά ως μεταφραστής και εκδότρια και μεγαλουργούν αποδίδοντας στη σύγχρονη περιρρέουσα ατμόσφαιρα ένα πνευματικό έργο που μοιάζει σαν να γράφτηκε απευθείας στα ελληνικά! Τόσο αξιοσημείωτη και αξιοδιάκριτη είναι η προφορική δραματικότητα που χαρακτηρίζει αυτή την λογοτεχνική αναδημιουργία.

Το κείμενο ρέει τόσο αρμονικά που η Καρόλ Φρεσέτ θα το απολαύσει ελπίζω σύντομα στην Τριπολιτσιώτικη, Αθηναϊκή και πανελλήνια «πρώτη» του. Είναι ήδη γνωστή στο ελληνικό θεατρόφιλο κοινό, αλλά τώρα νομίζω πως θα απογειωθεί (με την ευδόκιμη αγαστή συνεργασία καναδικών και ελληνικών πολιτιστικών φορέων).

Είναι ευτυχίας έργον η υπερατλαντική συνάντηση πνευματικών ανθρώπων, που – χάρη στην Τεχνολογία – ερευνούν, μελετούν, μάχονται για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, για την Ελευθερία, το Διεθνές Δίκαιο… Κι η τραγωδία (αρχαία και σύγχρονη) μελετά ακριβώς αυτά τα κοινωνικοπολιτικά θέματα που δεν αλλάζουν τόσο δραστικά μέσα στην Ιστορία.

Ο άνθρωπος από την αρχαίαν «πόλιν» έως την σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη διαδικτυακή Δημοκρατία δεν εξελίχθηκε τόσο ώστε να αφήσει πίσω του μίση-πάθη-έρωτες. Το πρόβλημα τής στάσης τού συνειδητού πολίτη απέναντι στην αυθαίρετη απολυταρχική εξουσία είναι διαχρονικό και παγκόσμιο. Η Ισμήνη περνάει στα «ψιλά» της σοφόκλειας «Αντιγόνης». Είναι όμως η αντίστιξη, ο αντίλογος, το μέτρο τής «λογικής» τού εφησυχασμένου μέσου ανθρώπου. Η ελεύθερη βούληση είναι πολυτέλεια, προνόμιο, ευχέρεια, πλεονέκτημα… από το οποίο όμως δεν θέλουν όλες και όλοι να επωφεληθούν.

«Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία»!

Αυτό ακριβώς διδάσκει μέσα από το μεγαλούργημά της η Φρεσέτ, καταλλήλως και αρμοδίως αναπλασμένο από τον συνδημιουργικό Καθηγητή Λογοτεχνικής Μετάφρασης Δημήτρη Φίλια, στην έξοχη έκδοση από το «Λιοτρίβι» τής Διδάκτορος Παναγιώτας Γ. Σαράφη. Εκπληκτικό το εξώφυλλο!!!

Και σε άλλα πολλά. Με το καλό να το απολαύσουμε και στο θέατρο.

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας https://konstantinosbouras.gr ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός