Ο βραβευμένος και καταξιωμένος στην διεθνή Ιστορία τής Τέχνης Χριστόφορος Χριστοφής μεγαλουργεί με μια σύγχρονη τραγωδία, που έχει τον τίτλο «Η εκδίκηση τής Μελιτώς».

Είναι ωραίες οι στιγμές που λες «ήμουν κι εγώ εκεί».

Είναι πολύτιμες οι αναμνήσεις τότε που ο χρόνος σταματάει, ο εσωτερικός μονόλογος παγώνει και το εξωτερικό πνευματοποιημένο τοπίο αποκτά μία οξύτητα που ποτέ οι συνήθεις αισθήσεις (πυρπολημένες από τον πανικό των εισερχομένων σημάτων) δεν επιτυγχάνουν.

Αυτή είναι θαρρώ και η αληθινή σημασία τής λέξεως «έκ-στασις»: όταν ο τυφλός βλέπει με τεράστια ακρίβεια εκείνο που οι ανοιχτομάτηδες δεν μπορούν και δεν δύνανται. Όταν ο εκ γενετής κωφός ακούει ουράνιες μελωδίες, ασύλληπτες από αμύητου ανθρώπου αυτί.

Τα μεγάλα έργα εγγράφονται στον αιθέρα, στο πέμπτο στοιχείο, στην akasha.

Αρκεί να τα διαβάσουν, να τα δουν και να τα ακούσουν, να τα παρακολουθήσουν μερικές εκατοντάδες άνθρωποι και γίνονται μέρος τού Συλλογικού Ασυνείδητου, επηρεάζουν την «περιρρέουσα ατμόσφαιρα», ακριβώς όπως η ποτιστική βροχούλα θρέφει ευκαλύπτους, πλατάνια και πικροδάφνες.

Βεβαίως κυριαρχούν τα πολυδιαφημισμένα σκουπίδια, οι συνεταιρισμένες μετριότητες, οι εκπορνευμένες ανενδοίαστες εταίρες κι άλλα εντέχνως επικεντρωμένα είδη…

Όμως το αναλώσιμο (“trivial”) στην Λογοτεχνία και στην Τέχνη ήταν παντού και πάντοτε «μίας χρήσεως», ευτελές κι ανυπόληπτο απόρριμμα.

Αντιθέτως, το αυθεντικό, το πρωτότυπο, το Κλασικό, υπάγεται κι εφαρμόζει αχαρτογράφητες αρμονίες που μόνον οι γεωμέτρες γνωρίζουν.

«Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω», δεν έγραφε στον ναού τού Απόλλωνα; Μήτε τον χρησμό τής Πυθίας δεν δύνανται να κατανοήσουν οι αδαείς.

Στους Δελφούς λοιπόν θα παιχτεί για δεύτερη φορά (την Κυριακή 30 Ιουλίου 2023) αυτό το σύγχρονο αριστούργημα. Εκεί θα καταφύγω προσκυνητής, μπαϊλντισμένος από την τόση μετανεωτερική αυθαιρεσία, τη μεταμοντέρνα ημιμάθεια, την καθυστερημένη (ληγμένη) εισαγωγή ξένων προτύπων…

«Η σωτηρία τής ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα», όπως λέει το δημοφιλές λαϊκό άσμα.

Κι είμαστε πολύ μεγάλοι πια για να ΜΗΝ καταπίνουμε αμάσητα τα πολυδιαφημισμένα σκουπίδια που μας σερβίρουν και είναι τόσο τοξικά., όπως τα πλαστικά που τρώνε κατά λάθος δελφίνια, φώκιες, θαλάσσιοι λέοντες κι άλλα αθώα θηλαστικά.

Εάν θέλουμε να ξεπεράσουμε και τον Homo Sapiens και να μην πισωγυρίσουμε πολιτισμικώς στον Homo Erectus (!!!) καλόν είναι να αναγνωρίσουμε τους άξιους πνευματικούς ανθρώπους που επιμένουν να δημιουργούν αθάνατα έργα Λόγου και Τέχνης, αδιαφορώντας για την άνοστη «πλαστική» σούπα που καταναλώνουν κυριολεκτικά «στο πόδι» οι αδαείς…

Και καλά οι αδαείς να είναι άσχετοι με τον Πολιτισμό, όταν όμως ενδύονται μανδύα ειδημόνων και θεσμικές τηβέννους, τότε τα πράγματα γίνονται σοβαρότερα.

Όμως στην εποχή τής διαδικτυακής διαφάνειας (ευτυχώς) ΌΛΟΙ ΕΚΤΙΘΕΜΕΘΑ και ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΤΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΜΩΡΙΑ, ΔΟΚΗΣΙΣΟΦΙΑ ή Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΓΝΩΣΙΣ ΜΑΣ (που δεν είναι συνώνυμη, βεβαίως, με την Πληροφορία).

Έχοντας επίγνωση λοιπόν τής θέσεως που λαμβάνω, τονίζω, εξαίρω, επαινώ ένα ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΈΡΓΟ, το οποίο υπερβαίνει τα στενά όρια μιας σύγχρονης τραγωδίας και γίνεται φάρος πολιτισμού για τους δημοκράτες ολάκερης της Οικουμένης, που παλεύουν καθημερινά, ηρωικά για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΈΚΦΡΑΣΗΣ, για την ΙΣΟΝΟΜΙΑ, για τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ (υπέρ αδυνάμων, πάντα), για την Ισότητα, την Ειρήνη, την Ανεκτικότητα, την Ευδοκία, την Ομόνοια, για την Ευημερία όλων των νοημόνων όντων επί γης.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΒΟΥΛΙΑΞΕΤΕ ΣΤΗΝ ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΆΜΜΟ τής επιχρυσωμένης μετριότητας!!!

Η αισθητική απόλαυση, η ψυχαγωγία, το παραστασιακό αποτέλεσμα θα σας εκστασιάσει.

Σας το εγγυώμαι ανεπιφυλάκτως.

 

 

(οι φωτογραφίες από την πρεμιέρα αυτής τής αριστουργηματικής παράστασης στο Αττικό Άλσος – η επόμενη παράσταση στους Δελφούς στις 30 τού καυτού θεατρικού μήνα Ιουλίου 2023)

 

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας, ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασιολόγος και κριτικός

 https://konstantinosbouras.gr

info:

 

https://www.ticketservices.gr/event/i-ekdikisi-tis-melitos-theatro-frynixos/?lang=el

«Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΛΙΤΩΣ»

(Τραγωδία)

του Χριστόφορου Χριστοφή

Σκηνοθεσία: Χριστόφορος Χριστοφής

Μουσική: Νίκος Ξανθούλης

30 Ιουλίου 2023, ώρα έναρξης 21.00

Θέατρο «Φρύνιχος» στους Δελφούς

Ο λογοτέχνης και σκηνοθέτης Χριστόφορος Χριστοφής, ο οποίος τιμήθηκε φέτος από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής με το βραβείο Κάρολος Κουν 2020-2021 για το “Το κάλεσμα του Προμηθέα” αλλά και για το σύνολο των έργων του, επανέρχεται και παρουσιάζει για το καλοκαίρι του 2023 μια σύγχρονη τραγωδία με τίτλο “Η εκδίκηση της Μελιτώς”, σε κείμενα και σκηνοθεσία του ιδίου.

«Μήτε μέλι μήτε μέλισσα σε εμένα» τραγουδάει η Σαπφώ και η Μελιτώ του Χριστόφορου Χριστοφή έρχεται από τα βάθη της Ιστορίας για να μας θυμίσει οικεία κακά και να αναμοχλεύσει τα βάθη του αστικού δράματος.

Εκεί που ο Στρίντμπεργκ συναντιέται με έναν άλλο «γιο της δούλας», τον Ευριπίδη.

Η τραγωδία είναι σύμφυτη με την ανθρώπινη κατάσταση και ο «τραγικότερος των τραγικών» είναι κατ’ εξοχήν τραγικός ήρωας, όχι μόνον εξ αιτίας του μαρτυρικού θανάτου του (πέθανε, καθώς λένε, κατασπαραγμένος από τα σκυλιά), αλλά χάρη στην εξορία του, αμέσως μετά την παράσταση των «Τρωάδων» στο αρχαίο θέατρο του Διονύσου, εκεί που ο μεγάλος διανοητής ετόλμησε να μαλώσει τους Αχαιούς για τις πολεμικές ακρότητες στην Τροία και να ανασκαλέψει τον εφησυχασμένο βούρκο των συνένοχων συνειδήσεων.

Ο Ευριπίδης είναι σύγχρονός μας, όχι για τί γράφουμε όλοι σήμερα για αυτόν, αλλά γιατί γράφουμε σχεδόν εξ ονόματός του.

Ο Χριστόφορος Χριστοφής γράφει αυτό το δράμα με πλήρη επίγνωση των ορίων του φαντασιακού, όμως τα υπερβαίνει, γιατί είναι κι αυτός ένας χαμηλόφωνος ήρωας του καιρού μας, ένας μαχητής της αλήθειας, ένας Πνευματικός Άνθρωπος ισοϋψής της αποστολής του.

Τεχνίτης της γραφής και της σκηνής, αριστοτέχνης της εικόνας αφουγκράζεται τους ήχους διαστάσεων άλλων, παραλλήλων συμπάντων και κόσμων που δεν έχουν κτιστεί ακόμη.

Γιατί είναι κυρίως Ποιητής, ο Χριστόφορος Χριστοφής, υψιπετής, ακροβατεί ανάμεσα στην καθαρή τραγωδία και στην ηθογραφική τραγικωμωδία σε αυτό του το δράμα, συναγωνιζόμενος τους μεγάλους θεατρικούς συγγραφείς παγκοσμίως.

Είμαστε τυχεροί που γράφει στα ελληνικά, ενώ υπερτοπικός και υπερχρονικός, πολίτης ενός Παραδείσου που τον θυμόμαστε βαθιά στα κύτταρά μας. Αυτό το «ωκεάνιο συναίσθημα» μας μεταλαμπαδεύει.

Λίγα λόγια από τον συγγραφέα για το έργο :

Η Μελιτώ , δεύτερη σύζυγος του Ευριπίδη, είχε την φήμη πως τον εγκατέλειψε και μάλιστα αφού τον απατούσε, πολύ πιθανόν με δούλο, μέσα στο ίδιο τους το σπίτι …εξαφανίζεται .

Ο Ευριπίδης, στα πενήντα του, έβρισκε ως γνωστό, καταφύγιο, στο κτήμα του, στην Σαλαμίνα, όπου στην κορφή ενός λόφου, μια σπηλιά, του προσέφερε καταφύγιο δροσιάς και απομόνωσης το καλοκαίρι, τα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου.

Εκεί έγραψε τα σπουδαιότερα έργα του, πριν αποφασίσει να εξοριστεί στην Μακεδονία .

Ο συγγραφέας του έργου, έχει γράψει μια τριλογία με τίτλο : Ευριπίδης Μαινόμενος, βασισμένη στην απόκρυφη , δύσκολη προσωπική ζωή του Ευριπίδη .

Η Μελιτώ είναι το τρίτο μέρος, όπου περιγράφονται με χιούμορ, ειρωνεία και ποίηση, τα συμβάντα στον οίκο του μεγάλου δραματουργού.

Η Μελιτώ, έχει εραστή έναν απελεύθερο δούλο.. τον Κανέναν, στον οποίο προσβλέπει να την βοηθήσει να φύγει από την Αθήνα.

Όνειρο της, να μπορούσε να ερμηνεύσει ηρωίδες του Ευριπίδη, παρόλο που οι γυναίκες δεν έπαιζαν στο θέατρο εκείνη την εποχή.

Απ’ ό,τι μας λέει ο μύθος, έφυγε με την βοήθεια μιας εταίρας και του Κανένα… και έκανε την ζωή της…

Μέσα απ’ αυτή την συγκλονιστική γυναικεία προσωπικότητα, περιγράφεται, μια άγνωστη πτυχή της αρχαίας Αθήνας.. ένας κόσμος άγνωστος που ζούσε παράλληλα και σιωπηλά δίπλα στα γνωστά γεγονότα που περιγράφουν Ιστορικοί.

Χριστόφορος Χριστοφής

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΛΙΤΩΣ

(Τραγωδία)

Κείμενο – Σκηνοθεσία: Χριστόφορος Χριστοφής

Μουσική: Νίκος Ξανθούλης

ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Μελιτώ: η Κωνσταντίνα Τάκαλου / Κανένας: ο Γιώργος Χρανιώτης

Φανώ: η Μαρία Παπαφωτίου / Αγάθων: ο Δημήτρης Σαμόλης

& Δάος: ο Δημήτρης Μαύρος

Μουσικός επί σκηνής: Σόνια Χαραλαμπίδου

Βοηθός Σκηνοθέτη/ τραγούδι: Σοφία Παπουλάκου

Σκηνογράφος: Άση Δημητρολοπούλου

Συνεργάτης στα σκηνικά και κοστούμια: Σταύρος Μπαλής

Φώτα: Άζαντ Χαραλάμπους

Ηχολήπτης: Νίκος Καραπιπέρης

Δ/ση παραγωγής: Αναστασία Παπαγεωργίου

Βοηθός παραγωγής: Ερμιόνη Μπερτάνη

Φωτογραφίες: Ρούλα Ρέβη

Παραγωγή: Τέχνης Πολιτεία

Τα πρόσωπα του Έργου:

Μελιτώ: σύζυγος Ευριπίδη –

Κανένας: ένας ψαράς – απελεύθερος δούλος –

Αγάθων: θεατρικός συγγραφέας –

Φανώ: γνωστή εταίρα της Αθήνας –

Δάος: πιστός δούλος του Ευριπίδη –

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

Εmail: kokolakispr@yahoo.gr

και

kokolakispr@gmail.com