ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!!! ΆΝΕΥ ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΩΣ. Απόδειξη πως η παράδοση είναι πλούσια πηγή συγχρόνων καινοτόμων εμπνεύσεων.

Τρεις άνδρες ερμηνεύουν με επιδαύριο τρόπο τρεις γιαγιάδες παλαιάς κοπής (κι εποχής) τόσο φτωχές που δεν αφήνουν βότανο για βότανο και ξεχορταριάζουν τον τόπο (ακόμα κι από τις αγκαθερές τσουκνίδες) όχι μόνον για να μαγειρέψουν τσουκνιδόρυζο ή να ψήσουν τσουκνιδόπιττα (στον φούρνο με τα ξύλα κι αφάνες για προσάναμμα) αλλά και για την παρασκευή αφεψημάτων θαυματουργών θεραπευτικών αποτελεσμάτων.

Η «επανατελετουργοποίηση» (“reritualisation”) αρχέγονων γονιμολατρικών τελετών υπερβαίνει τις μεσαιωνικές αντιλήψεις περί «λευκής» ή «μαύρης» μαγείας.

Ο ρυθμός «δείχνει» προς τα αναστενάρια.

Τα καταπιεσμένα θηλυκά μοιάζουν σαν να ξεπήδησαν από την παπαδιαμαντική (όχι από την κινηματογραφική) «Φόνισσα».

Ενδύματα, μάσκες (τραγικού τύπου), requisites, τύμπανα φεγγαρόσχημα, γανωμένα, ιδιόλεκτος και δραματοποίηση εξαίρετη, ξεχωριστή.

Παράσταση για διακεκριμένα (αλλά και για απλούστερα) μυαλά.

Οξυγόνο στην ασφυκτική θεατρική (καλλιτεχνική και λογοτεχνική) αιθαλομίχλη τής καθυστερημένης εισαγωγής τής μετανεωτερικής αποδόμησης.

«Επιστροφή στην παράδοση». Κυριολεκτικά, συνδημιουργικά, ανανεωτικά.

Οι καλλιτέχνες που δεν αντλούν από τον δικό τους πολιτισμικό «υδροφόρο ορίζοντα» δεν έχουν μήτε παρόν μήτε μέλλον. Ειδικά στα χρόνια τής ψηφιακής, ρομποτικής / κβαντικής «παγκοσμιοποίησης».

Κάτι καλό, κάτι ελπιδοφόρο συντελείται κάθε βράδυ στο Θέατρο Σταθμός, ζωντανό κύτταρο πολιτισμού για τους μεσαίωνες που θα έρθουν με πνευματική ξηρασία ανυπέρβλητη, πρωτοφανή, πρωτάκουστη…

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας https://konstantinosbouras.gr ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός

Info:

https://stathmostheatro.gr/programma-parastaseon-stathmos/

Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα

Ανεμικό έγινα

Βρέθηκα στους αγρούς

πλάι στον μαύρο δάσο

Η παράσταση της Πειραματικής Σκηνής του Θεσσαλικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία του Κωνσταντίνου Ντέλλα, αποτελεί μια σκηνική προσέγγιση της σύνδεσης της μαγείας με τη μαγειρική ως γυναικείος μυστικός κώδικας  της περιοχής της Θεσσαλίας. Στη σκιά της κυρίαρχης ανδροκρατικής εξουσίας, οι γυναίκες παρέμειναν στο περιθώριο χωρίς να μπορούν να έχουν λόγο στις αποφάσεις που ήταν αποκλειστικά δικαίωμα των ανδρών. Πέρα από τις υπόλοιπες εργασίες, με τις οποίες συνέβαλαν στην οικονομική παραγωγή της οικογένειας και της κοινότητας ως εργάτριες, είχαν και την ευθύνη της τροφοδότησης των μελών της οικογένειάς τους, πάντα όμως εντός του οίκου. Έτσι, ανέπτυξαν ένα μυστικό κώδικα, μια λανθάνουσα εξουσία, που στηριζόταν στη χρήση της μαγείας, των «πρακτικών», του ξεματιάσματος και άλλων δεξιοτήτων, μέσα από τη χρήση των υλικών που χρησιμοποιούσαν και στη μαγειρική, τα βότανα και τα χόρτα της περιοχής, το λάδι, το νερό και το αλεύρι. Στη Θεσσαλία, η παράδοση θέλει τις μάγισσες της περιοχής να έχουν παραλάβει τις μυστικές δεξιότητές τους από τη Μήδεια και να ειδικεύονται στο κατέβασμα του φεγγαριού. Τρεις νεαροί ηθοποιοί προσεγγίζουν σκηνικά το γυναικείο σώμα, όπως έχει καταγραφεί στο δικό τους σώμα, μέσα από τις αναφορές στις δικές τους γιαγιάδες. Με εκφραστικά εργαλεία τις πρώτες ύλες της τελετουργικής διαδικασίας, δηλαδή τη μάσκα και τον συντονισμό του λόγου και του σώματος, και έχοντας ως αφετηρία τα στάδια της δημιουργίας της πίτας, αφηγούνται ιστορίες από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου και τα Φαρσάλια του Λουκανού, αλλά και της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας και έρευνας, από παραδοσιακά τραγούδια και συνεντεύξεις γυναικών έως ιατροσοφικούς κώδικες του 19ου αιώνα.

 Δραματουργία – σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ντέλλας

Ερμηνεύουν: Μανούσος Γεωργόπουλος, Πλάτωνας Γιώργος Περλέρος

Γιάννης Σανιδάς

Ηχητικό περιβάλλον – πρωτότυπη μουσικη: Αλέξανδρος Κτιστάκης

Επιμέλεια κίνησης: Μαρίζα Τσίγκα

Κατασκευή μάσκας: Μάρθα Φωκά

Κοστούμια: Κωνσταντίνα Μαρδίκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαντώ Κατσούγκρη

Φωτογραφίες: Παναγιώτης Λαμπής

Εκτέλεση παραγωγής: Πολιτισμός Σταθμός Θέατρο

Προπώληση: https://www.more.com/theater/oi-gries-pou-mazeuoun-tin-tsouknida-1/