Η Γαλάτεια Καζαντζάκη γράφει και σύγχρονοι ανήσυχοι πνευματικοί άνθρωποι εμπνέονται εξήντα χρόνια μετά!!! Αυτό θα πει διαχρονικότητα, η μόνη αθανασία στην οποία μπορούμε να ελπίσουμε, εμείς «τα βιαστικά άπειρα όντα τής στιγμής» (όπως έγραψε ο Μεγάλος Αλεξανδρινός Ποιητής Καβάφης).
Τα διηγήματα ούτως ή άλλως, όταν έχουν κοινωνική στόχευση και πολιτική θεματολογία (ή και το αντίστροφο) είναι ένας άμεσος τρόπος καταθέσεως αυτόπτου μάρτυρος στο Δικαστήριο τού Χρόνου.
Και ναι μεν το παρελθόν μπορούμε να το αλλάξουμε γιατί κινείται ως φασματικό είδωλο στο Συλλογικό Φαντασιακό, το μέλλον όμως μπορούμε να το επηρεάσουμε ανάλογα με τα διδάγματα που μπορούμε να αποκομίσουμε από την εμπειρία. Αρχαιόθεν λογοτεχνία και θέατρο λειτουργούν ως δεξαμενές διαμεσολαβημένης εμπειρίας, μας παρέχουν πρόσβαση σε αιθερικά αρχεία όπου το εκάστοτε εγώ γίνεται εμείς κι ανάστροφα.
Σημαντική παράσταση, χειρουργική θα έλεγα. Επιχειρείται ανατομική αυτοψία μιας γενιάς που βιώνει την αφύπνιση των γυναικών και την ανάγκη εκσυγχρονισμού έτσι ώστε να εναρμονιστούμε με τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό μιας κοινωνίας βυθισμένης ακόμη στον οθωμανικό μεσαίωνα.
Ανατριχιαστικοί διάλογοι, σκληρά συναισθήματα, στυγνοί χαρακτήρες, απολύτως αληθοφανή πρόσωπα, που καθίστανται σχεδόν τύποι χάρη στο δραματουργικό χάρισμα τής Γαλάτειας Καζαντζάκη.
Συγκρούσεις αρχετυπικές σχεδόν, πάλη ασίγαστη με προλήψεις και δεισιδαιμονίες.
Στεγανά και προκαταλήψεις, προκατασκευασμένες ιδέες και ναρκοθετημένη επιχειρηματολογία δεν έχουν ξεπεραστεί ακόμη στο βαθύ κοινωνικό ασυνείδητο.
Το Κακό έχει ρίζες και το φίδι αφήνει πάντα πίσω του δεκάδες αυγά.
Το ίδιο κι εμείς, οι λογοτέχνες: τα φωτισμένα γραπτά μας.
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας https://konstantinosbouras.gr, ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασιολόγος και κριτικός
Info:
ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΜΗΝΗ
«Ψυχών Λύτρωσις»
Ένα έργο εμπνευσμένο από τη συλλογή διηγημάτων της Γαλάτειας Καζαντζάκη
«Ο κόσμος που πεθαίνει κι ο κόσμος που έρχεται»
Σε σκηνοθεσία Νίκου Κρίκα
Στο Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ
Από την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2023
Στο θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ παρουσιάζεται η θεατρική παράσταση «Ψυχών Λύτρωσις» από την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2023 και κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 21:00.
Το έργο είναι εμπνευσμένο από τη συλλογή διηγημάτων της Γαλάτειας Καζαντζάκη «Ο κόσμος που πεθαίνει κι ο κόσμος που έρχεται».
Η θεατρική παράσταση «Ψυχών Λύτρωσις», μέσα από μια ιστορία αγάπης, πραγματεύεται τη φωτεινή και τη σκοτεινή πλευρά των ανθρώπινων σχέσεων μέσα από διαχρονικά κοινωνικά ζητήματα, όπως η κοινωνική ανισότητα, η διαφορετικότητα, η προκατάληψη, η κακοποίηση, τα πάσης φύσης κοινωνικά στερεότυπα.
Προβλήματα που ταλάνιζαν την κοινωνία της Ελλάδας και όχι μόνο στη δεκαετία του 1960 και τα οποία εξακολουθούν να είναι τόσο επίκαιρα.
Λίγα λόγια για το έργο
Βρισκόμαστε στην Αθήνα του 1963. Δύο οικογένειες, δύο διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, δύο διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται με τον αρραβώνα των παιδιών τους. Η Κλειώ, φοιτήτρια και κοινωνικά ευαισθητοποιημένη και ο Αλέκος, σκληρά εργαζόμενος και «νταής», έχουν ερωτευθεί κι ονειρεύονται την κοινή τους ζωή. Μαζί με το ζευγάρι, βλέπουμε και τη ζωή των μελών των οικογενειών τους. Παρακολουθούμε καθημερινά στιγμιότυπα των ηρώων, που διαδραματίζονται άλλοτε με χιούμορ και κωμική διάθεση, άλλοτε με διαφωνίες, συγκρούσεις, θυμό. Ο φουριόζος έρωτας, η φιλοδοξία, η κοινωνική αλληλεγγύη εναλλάσσονται με τις αντιθέσεις, την απογοήτευση, κάποτε και τον αλληλοσπαραγμό. Καθένας ψάχνει τη λύτρωσή του. Κάποιοι θυσιάζονται, άλλοι εξελίσσονται. Θα τα καταφέρουν οι ήρωές μας; Και με ποιο τίμημα;
Σκηνοθετικό σημείωμα
Το έργο διαδραματίζεται στις αρχές των 60s στην Αθήνα. Ο έρωτας δύο νέων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις παλεύει να σταθεί όρθιος απέναντι σε προκαταλήψεις, στερεότυπα και οπισθοδρομικές ιδέες. Ο στόχος μου σκηνοθετικά είναι να αναδείξω όσο μπορώ τους χαρακτήρες του έργου, τις αδυναμίες τους, τα προτερήματα τους. Είναι άνθρωποι και πάσχουν. Πότε υπερισχύει το πάθος, άλλοτε ο φόβος, ο θυμός, η απελπισία, η αγάπη. Στο έργο θίγονται σημαντικά ζητήματα της τότε αλλά και της σημερινής κοινωνίας όπως η ομοφυλοφιλία, η κακοποίηση. Κι εδώ έρχεται το διαχρονικό κομμάτι του έργου. Αν καταφέρεις να διεισδύσεις στις ψυχές αυτών των ηρώων, δε θα δεις και τρομακτικές διαφορές σε σχέση με το σήμερα. Πάντα παλεύουμε με τα δαιμόνια μας. Γιατί όπως λέει σοφά και ο λαός, έξω απ’ τον χορό πολλά τραγούδια λέγονται. Στο έργο δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές και μη. Όλοι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη. Τέλος, όπως προσπαθώ σε κάθε σκηνοθετική δουλειά μου, θέλω ο θεατής να φεύγει με ερωτήματα και όχι με έτοιμες απαντήσεις. Να συνεχίζει μ’ έναν τρόπο ο ίδιος την ιστορία.
Διανομή:
Περικλής Λιανός (Παναγής), Ελένη Φίλιππα (Έλλη), Φαίδρα Παπανικολάου (Μέλπω), Δήμητρα Μπάσιου (Κλειώ), Αντώνης Σανιάνος (Αλέκος), Κωνσταντίνα Αργυροπούλου (Αργυρούλα), Χρήστος Ζαχάρωφ (Παύλος).
Σκηνοθεσία: Νίκος Κρίκας
Κείμενο: Δήμητρα Μπάσιου, Νίκος Κρίκας, Καίτη Αναστασίου
Μουσική: Θανάσης Οικονομίδης
Σκηνικά: Λίλιαν Χατζηγεωργίου
Κοστούμια – αξεσουάρ: Το σπίτι του ηθοποιού
Επιλογή κοστουμιών: Φαίδρα Παπανικολάου
Φωτισμός: Νίκος Κρίκας
Φωτογραφίες: Κατερίνα Αρβανίτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Καρακώστα
Παραγωγή: ΜΗΡΚΑ Production (ΑΜΚΕ)
697
