ή το «Κατά Μάρκον (Βαμβακάρην…)» για δεύτερη χρονιά (και για πολλές άλλες) στο κατάμεστο «Τόπος αλλού».
Το έχω πει και θα το ξαναλέω μέχρι να αφήσω την τελευταία πνοή μου σε ένα φωτεινό κάθισμα στην πλατεία ή στο θεωρείο κάποιας σκηνής: το θέατρο που εξιστορεί τα πάθη τού λαού είναι ποιητικό, δημοφιλές, διαχρονικό, διονυσιακό, γονιμολατρικό, παρηγορητικό και ανυπέρβλητο από δραματοθεραπευτικής πλευράς.
Παρακολουθώντας αυτή την ευσύνοπτη παράσταση στο θέατρο των επιτυχιών με τον αλληγορικό τίτλο «Τόπος αλλού» ενώ θα έπρεπε να λέγεται «Τόπος εδώ και πάντα», διαλογίστηκα εκτενώς πάνω σε αυτόν τον διαρκή λυγμό τής χαρμολύπης που συνέχει τη ζωή και το είναι των βασανισμένων ανθρώπων, που ζουν με την αγωνία τού καθαρού ξεροκόματου και μια κούπα (ποτήρι) έστω νερωμένου κρασιού (η ρακή είναι είδος πολυτελείας και προορίζεται μόνον για ειδικές περιστάσεις, αναστάσιμες…).
Το ρεμπέτικο πριν αποκτήσει το πρόθεμα «αρχοντό-» και νοθευτεί από την αλαζονεία, τον καταναλωτισμό και την υπεροψία των νεόπλουτων νεοαστών, που περιφέρονται αστείοι μέσα στην αταίριαστη (λαμέ) περιβολή τους νοθεύοντας εκείνο που έθρεψε τους πατεράδες και τους παππούδες τους: το γνήσιο λαϊκό τραγούδι, όπου ο καημός γίνεται λυγμός κι ο λυγμός ξεσπάει σε δάκρυ που λυγίζει το ξύλο τού μπουζουκιού και υγραίνει τις χορδές του.
Σήμερα, στην καμπή τού χωροχρόνου, εκεί που κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα, μαζί με ό,τι πολυτιμότερο διαθέτουμε (τις ψευδαισθήσεις μας), ξαναγυρίζουμε στο σημείο μηδέν εκείνων που έζησαν κι επιβίωσαν «με τα ψέματα». Και δεν μπορούμε παρά να θυμηθούμε τον έξοχο στίχο τού πολύ-βασανισμένου ποιητή Γιώργου Σεφέρη: «εμείς που τίποτα δεν είχαμε θα τους διδάξουμε τη γαλήνη». Πόσο αληθινό, πόσα τρομακτικά συνταρακτικό! Παραπονιόμαστε για ασήμαντα πράγματα, ενώ το δρεπάνι τού Χάροντα ετοιμάζεται να μας θερίσει (όσο ψηλότερα τα στάχια τόσο ταχύτερα πέφτουν αποκεφαλισμένα).
Ετούτη η αγωνία, που τροφοδοτεί την μανιοκατάθλιψη των τριών πρώτων δεκαετιών του εικοστού πρώτου αιώνα, είναι παράλληλη, αν όχι και ταυτόσημη με την εν ζωή εξορία, εν Ύλη τιμωρία εκείνων των «αθλίων», που μπόρεσαν μέσα από τη φτώχεια, τη στέρηση, την αγωνία τους να τραγουδήσουν και να εξυψωθούν με αξιοπρέπεια πάνω από τα αστέρια, δίχως ποτέ να εγκαταλείψουν τα γήινα…
Δύσκολος ρόλος. Ο Τάκης Χρυσικάκος υποδύθηκε τον Βαμβακάρη και τους φίλους του όσο πιο ρεαλιστικά μπορούσε. Πάτησε πάνω στις νότες χωρίς δυτικότροπες προεκτάσεις, με αυστηρά βυζαντινό τρόπο, ντυμένος και επενδεδυμένος ως ορεσίβιος ψάλτης, καθωσπρέπει μα κι εκπηγάζων από το ζωοποιό βακχικό παραλήρημα, που χωρίς αυτό δεν είναι ανεκτή η ζωή και δεν βγαίνει το βράδυ, αμέσως μετά τον βιοποριστικόν κάματον…
Εκπληκτικός ο επί σκηνής μουσικός Αναστάσης Μπίτζιος (φωνή και μπουζούκι), έδωσε το σωστό ρυθμό και τον αρμόζοντα τόνο σε μια τελετουργία. Γιατί αυτό είναι το γνήσιο λαϊκό τραγούδι: αρύεται από τα αρχαία γονιμολατρικά δρώμενα, εις πείσμα τού Θανάτου.
Ο ιστορικός και μουσικολόγος Λάμπρος Λιάβας έδωσε για άλλη μια φορά το στίγμα τής αληθινής ελληνικής λαλιάς, ακολουθώντας μια προσωδία πανάρχαια, στρογγυλευμένη μέσα στο ρεύμα τού Καιρού, όπως λειαίνουν οι αιώνες τους πόνους και τους πόθους μας αδιακρίτως εξομοιώνοντας τον οίκτο με τον οίκο, το μίσος με την αγάπη, το νείκος με τη φιλότητα…
Από τις παραστάσεις που δεν θέλετε να χάσετε όσοι / όσες / όσα επιθυμείτε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας μέσα στις ραγδαίες κοσμογονικές αλλαγές που βιώνουμε θέλοντας και μη (εκόντες-άκοντες).
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας
Ο Κωνσταντίνος Μπούρας είναι ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασιολόγος και κριτικός
info από το Δελτίο Τύπου:
” ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΜΙΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ”
σε σκηνοθεσία Τάκη Χρυσικάκου
ιστορική-μουσικολογική έρευνα και μουσική επιμέλεια Λάμπρου Λιάβα
♦ Παραστάσεις: κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 8:30 μ.μ.
♦ Θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ, Κεφαλληνίας 17 και Κυκλάδων, Κυψέλη ΤΚ 11361 https://topos-allou.gr/
♦ Τηλεφωνική επικοινωνία-κρατήσεις: 2108656004, 6944360015
Ειδική επισήμανση: Το Θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ εξακολουθεί να απολυμαίνεται σε τακτική βάση ειδικά για τον ιό covid-19, τις μεταλλάξεις του αλλά και τις κοινές ιώσεις. Με βάση τα ισχύοντα υγειονομικά μέτρα η χρήση μάσκας είναι προαιρετική.
Θα είναι χαρά και τιμή να σας υποδεχθούμε στο Θέατρο μας!
Η ταυτότητα της παράστασης
Συντελεστές:
Έρευνα-Μουσική επιμέλεια-Κείμενο: Λάμπρος Λιάβας
Σκηνοθεσία-ερμηνεία : Τάκης Χρυσικάκος
Ζωντανά επί σκηνής το μπουζούκι του Αναστάση Μπίτζιου.
Σκηνικό – Κοστούμια: Μίκα Πανάγου
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιάννης Ζέρβας
Στις προβολές οι πίνακες : του Χρήστου Μποκόρου (ευγενική παραχώρηση)
Επικοινωνία – δημόσιες σχέσεις: Αντώνης Κοκολάκης
Παραγωγή: Θέατρο Τόπος ΑΛΛΟύ
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Πρεμιέρα Παρασκευή 10 Μαρτίου
Κάθε Παρασκευή Σαββάτο Κυριακή 8.30μμ
Τοποθεσία: Θέατρο Τόπος Αλλού, Κεφαλληνίας 17, Κυψέλη
Διάρκεια: 105 λεπτά
Πληροφορίες / Κρατήσεις:
Τηλ: 210 8656004 |
topos-allou.gr
