Από την εποχή τής μυθικής Ανδρομέδας έως τις ευριπίδειες Μήδεια και Φαίδρα η γυναικεία καταπίεση διαιωνίζεται δυστυχώς με άπειρους κυριολεκτικούς, συμβολικούς και μεταφορικούς τρόπους. Οι όποιες βιολογικές ιδιαιτερότητες καταδικάζουν κάθε θηλυκότητα σε μειονεκτικό κοινωνικό ρόλο ακόμα και σε προηγμένες κοινωνίες, ειδικά σε αυτές. Οι γυναίκες – λέει – πρέπει να αρέσουν, να προκαλούν, να καθίστανται αγέραστα σεξουαλικά αντικείμενα και ο σύζυγος απιστήσει σε αυτές τις ταλαίπωρες επιρρίπτεται η ευθύνη τής απωλείας – ή εξασθενίσεως – του συζυγικού ενδιαφέροντος…
Ο ρόλος τού επιθυμητού θηλυκού είναι αρχετυπική ευλογία αλλά και κατάρα. Από τον περίφημο Κήπο τής Εδέμ μέχρι τα χαρέμια τής Ανατολής και την «ζώνη αγνότητας» των δεσποινίδων τού Δυτικού Μεσαίωνα μέχρι και σήμερα δεν είναι τόσο μακρύς ο δρόμος όσο φαίνεται. Κάθε δράση γεννά αντίδραση. Το κίνημα “Woke” είναι μία από αυτές. Το εκκρεμές κινείται από το ένα άκρο στο άλλο, από το μείον άπειρον εις το συν άπειρον. Κάποτε θα ισορροπήσει σε μία απόλυτη ισονομία και τότε η Ισότητα θα επιτευχθεί. Για την ώρα κυνηγάμε τις σκιές μας.
Στην εκπληκτική παράσταση τού Εθνικού μας θεάτρου έλειπε η δραματουργική μαεστρία. Πολυπληθής θίασος (11 επί σκηνής διονυσιακοί τεχνίτες), λειτουργικότατα σκηνικά, πρωτεϊκά κοστούμια, γλαφυρότατοι ήχοι, όμως το δήθεν αυτοσχεδιαστικό πανηγυριώτικο ύφος τής όλης σκηνοθετικής ιδέας γρήγορα εξαντλήθηκε – και παρά τις υπέροχες εκφραστικότατες ερμηνείες – έχασε το ενδιαφέρον τού κοινού ήδη στη μέση της παράστασης. Μετά την πρώτη κουραστική είν’ αλήθεια ώρα κάποιοι θεατές (ανεξαρτήτως φύλου) άρχισαν να αποχωρούν γιατί η μονότονη κοινωνούμενη πληροφορία καθίσταται παρασιτικός «θόρυβος» από ένα σημείο και μετά. Στην συνείδηση τού επαρκούς αναγνώστη-θεατή επέρχεται γρήγορα κορεσμός, εξ ου και χρειάζεται ένας τουλάχιστον καλός και έμπειρος δραματουργός εγνωσμένης δεξιοτεχνίας. Είτε το θέλουμε είτε όχι, το σώμα δεν επαρκεί, μήτε καν στο λεγόμενο “physical theater”. «Εν αρχή ην ο λόγος», από την Αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Αλλιώς η παντομίμα απευθύνεται σε πολυγλωσσικά ακροατήρια κολακεύοντας τα όποια πρωταρχικά ή δευτερεύοντα ένστικτά τους. Εδώ συχνά-πυκνά επιτυγχανόταν το αντίθετο αποτέλεσμα: το γυναικείο σώμα διασυρόταν από τον παρατεταμένο και άσκοπο, άρρυθμο και άστοχο, ανεδαφικό και ατελέσφορο επί σκηνής διασυρμό του.
Κατά τα άλλα, μια καλή παράσταση με θαυμάσιους συντελεστές που αδικήθηκαν από το όποιο παραστασιακό αποτέλεσμα.
Είναι κρίμα που η πολυδάπανη πρώτη Κρατική μας Σκηνή απασχολεί τόσο προσωπικό αφήνοντας ελάχιστο πολιτιστικό ίχνος στην πολυποίκιλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Στα πλαίσια τής πλουραλιστικής πολυσυλλεκτικότητας όμως, ακόμα κι αυτή η σπατάλη μπορεί να εκληφθεί ως να έχει εν τέλει ΚΑΙ θετικό πρόσημο…
Πάντα καλόπιστος και καλόπιστος στον καλλιτεχνικό μόχθο,
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας https://konstantinosbouras.gr ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός.
Info από το Δελτίο Τύπου:
https://www.n-t.gr/el/events/stoswmatis
«Το σώμα της»
Μια παράσταση – ύμνος στο γυναικείο σώμα
Κτήριο Τσίλλερ – Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»
Ένα νέο πολυφωνικό έργο για τα θαύματα, τις χαρές, τις κατακτήσεις αλλά και τις καταπιέσεις που έχει υποστεί το γυναικείο σώμα, με τίτλο Στο σώμα της, παρουσιάζεται στο Εθνικό Θέατρο από τις 13 Νοεμβρίου, στο Κτήριο Τσίλλερ – Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος», σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου.
Ένας λαμπερός θίασος 12 γυναικών ηθοποιών, διαφορετικών ηλικιών και εμπειριών, συνθέτει έναν δυναμικό Χορό που γιορτάζει τις οδύνες αλλά και τις ηδονές των θηλυκοτήτων μέσα από το πρίσμα του σώματος. Η σκηνοθέτρια Ελένη Ευθυμίου, μαζί με μια δημιουργική ομάδα που απαρτίζεται, επίσης, αποκλειστικά από γυναίκες, δημιουργεί μια παράσταση–γυναικεία υπόθεση, που επιχειρεί να μιλήσει με τόλμη, χιούμορ, ποιητική διάθεση και αλήθεια για ένα θέμα που αφορά, ωστόσο, όλα τα φύλα.
Πόσο ελεύθερα μιλάμε για τον οργασμό, την περίοδο, την εγκυμοσύνη και την εμμηνόπαυση; Την έκτρωση και τη λοχεία; Τον αυνανισμό, τη φυλομετάβαση, το δικαίωμα στην ατεκνία; Για την ικανότητα του γυναικείου σώματος να μεταμορφώνεται, να αλλάζει διαρκώς, για τις καταπιέσεις στις οποίες υπόκειται για να θεωρείται επιθυμητό, αλλά και τη βία. Πόσο ανοιχτά μιλάμε για τη βία που εγγράφεται πάνω στα γυναικεία σώματα;
Αντλώντας έμπνευση από πραγματικά γεγονότα, το έργο Στο σώμα της γίνεται το όχημα για έναν εκρηκτικό χορό γυναικών –με κοινή λαχτάρα να μιλήσει για όσα δεν βρίσκουν ακόμα και στις μέρες μας φωνή– να γιορτάσει το σώμα και την αυτοδιάθεση, καλώντας μας σε ένα ταξίδι αφύπνισης κι ελευθερίας.
Σύλληψη: Ελένη Ευθυμίου, Σοφία Ευτυχιάδου
Κείμενο: Ελένη Ευθυμίου, Σοφία Ευτυχιάδου, Νεφέλη Μαϊστράλη
Σκηνοθεσία: Ελένη Ευθυμίου
Σκηνικά: Ευαγγελία Κιρκινέ
Κοστούμια: Διδώ Γκόγκου
Μουσική: Σοφία Καμαγιάννη
Κίνηση: Ξένια Θεμελή
Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτριας: Γιώτα Κουϊτζόγλου
Β’ βοηθοί σκηνοθέτριας: Χάρις Σερδάρη, Κατερίνα Λιαποπούλου
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Σοφία Πατσινακίδου
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Αλίκη Αλεξανδράκη, Φένια Αποστόλου, Ξένια κιουλεμέ, Αγγελική Δεληθανάση, Ίντρα Κέιν, Μαρία Κεχαγιόγλου, Ιωάννα Μαυρέα, Κατερίνα Παπανδρέου, Χάρις Σερδάρη, Νάνσυ Σιδέρη, Μαρία Σκουλά, Κωνσταντίνα Τάκαλου
Στο πλαίσιο του Αφιερώματος στο Νεοελληνικό έργο.
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Έναρξη παραστάσεων: Τετάρτη 13 Νοεμβρίου
Χώρος: Κτήριο Τσίλλερ – Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»
Μέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη στις 19.30, Πέμπτη & Παρασκευή στις 21.00, Σάββατο στις 18.00 και στις 21.00, Κυριακή στις 19.30
Τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη, Πέμπτη 17€, Παρασκευή 14€, Σάββατο, Κυριακή
22€, Φοιτητικό – Νεανικό (έως 28 ετών) 12€, άνω των 65 ετών: Τετάρτη 10€ & Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 14€, κάρτα ανέργων, ΑμεΑ 5€, Πολύτεκνοι (καθημερινά & Σαββατοκύριακο) 10€
Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr και στο 2107234567 (με χρήση πιστωτικής-χρεωστικής κάρτας)