You are currently viewing Κοσμάς Κοψάρης: Λογοτεχνική συνάντηση με τον ποιητή Τηλέμαχο Χυτήρη

Κοσμάς Κοψάρης: Λογοτεχνική συνάντηση με τον ποιητή Τηλέμαχο Χυτήρη

  • Ανήκετε σε μια ποιητική Γενιά με διακριτό γνώρισμα έναντι των παλαιότερων ομοτέχνων σας την αμφισβήτηση, στην αρχή της ποιητικής σας πορείας νιώσατε την ανάγκη να εναντιωθείτε μέσω της ποίησής σας στο ανελεύθερο καθεστώς των Συνταγματαρχών;
  1. Ασφαλώς η δικτατορία του 1967 έπαιξε ρόλο καταλυτικό στη διαμόρφωση μας, μας βρήκε πάνω στην εφηβεία η στα πρώτα μετεφηβικα μας χρόνια. Σπούδαζα στην Ιταλία, η αντίδραση μου ήταν άμεση όπως και οι συνέπειες, έκοψαν το συνάλλαγμα, ακύρωσαν το διαβατήριο, δε μπορούσα να επιστρέψω στην Ελλάδα, κλπ. Άλλαξε η ζωή μας κι ο τρόπος που μέχρι τότε βλέπαμε τα πράγματα και το μέλλον μας. Φυσικό ήταν να επηρεαστεί κι ο τρόπος της ποιητικής μας έκφρασης που αποτελεί κι τη πιο γνήσια ταυτότητα μας.
  • Θεωρείτε ότι έχετε αναπτύξει μια σχέση εκλεκτικής συγγένειας ή διακειμενικής συνομιλίας με κάποιους ποιητές;
  1. Αυτό που λέτε δημιουργείται υποδορίως μέσα από τα διαβάσματα μας, τα οποία αφήνουν επιρροές και ίχνη. Παρθενογένεση δεν υπάρχει, αλλά δε μπορώ να σας πω ποιος και πόσο με επηρέασε. Η αλήθεια είναι ότι διάβαζα πολλούς Έλληνες και Ιταλούς ποιητές την εποχή εκείνη.
  • Ποιοι οι αγαπημένοι σας θεματικοί άξονες στο εύρος της ποιητικής σας πορείας;
  1. Νομίζω ό,τι το κεντρικό βάρος της ποίησης μου έπεφτε κατά βάση στο υπαρξιακό κομμάτι και στο λυρικό
  • Αισθάνεστε ως ποιητικό υποκείμενο το έργο σας σαν ένα ταξίδι, σαν μια περιήγηση στα έγκατα της ανθρώπινης ύπαρξης; Πως θα προσδιορίζατε το προσωπικό σας ποιητικό οδοιπορικό;
  1. Συνεχή αναζήτηση των ανθρωπίνων, των συμπεριφορών , των αντιδράσεων, κυρίως όμως όλων όσων δεν φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού.
  • Από την περίοδο της Δικτατορίας, τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, της οικονομικής κρίσης, της πανδημίας έως το σήμερα, η ποίησή σας συνυπάρχει και ενυπάρχει στον χρόνο που κυλά και στα κοινωνικά γεγονότα που συμπορεύονται. Πώς πραγματώνεται η εναρμόνιση της εσωτερικότητας των ποιημάτων σας με το κοινωνικό πεδίο αναφοράς τους;
  1. Επί της ουσίας υπάρχει μια άγραφη αλλά υπαρκτή σχέση μεταξύ ποιητή, ποιήματος και κοινωνικών δεδομένων. Αυτό εξάλλου είναι που δίνει και τη διαχρονικότητα στη κάθε τέχνη και στην ποίηση. Μια εσωτερική δύναμη η, αν θέλετε, μια υπέρβαση του ποιητικού γεγονότος που είναι δυσδιάκριτη, δεν προβάλλεται αλλά συνυπάρχει. Με άλλα λόγια το κάθε αληθινό ποίημα δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται άλλα αυτό που κρύβει μέσα του και μας καλεί να το αισθανθούμε.
  • Χαρακτηριστικό των ποιημάτων σας είναι η ακρίβεια, η σμιλευμένη χρήση του ποιητικού λόγου, η έντονα εικονοπλαστική διάσταση σε συνδυασμό με έναν βαθιά υποβλητικό λυρισμό. Ποια χρονική βαθμίδα σάς θέλγει περισσότερο, το παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον, και ποια σάς φοβίζει, εγείροντάς σας πεδίο ευρύτερου φιλοσοφικού αναστοχασμού;
  1. Στο νέο μου βιβλίο με τον τίτλο ‘’ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ’’ υπάρχει ποίημα που αναφέρεται στη ιδεολογική η μεταφυσική χρήση του χρόνου ως παρελθόν, παρόν και μέλλον προκειμένου να ενισχύσει και να επωφεληθεί από την έννοια της ελπίδας. Ο χρόνος είναι άρρηκτα δεμένος με την ανθρώπινη υπόσταση, μας φοβίζει και ταυτόχρονα μας κάνει να ονειρευόμαστε. Έτσι μπορούμε και συνεχίζουμε να ζούμε.
  • Ας μιλήσουμε για την νέα σας ποιητική συλλογή τιτλοφορούμενη Το Ταξίδι. Τι ελπιδοφόρο φέρει το νέο σας ποιητικό ταξίδι;
  1. Δεν μπορώ να το πω εγώ, αν φέρνει κάτι ‘’ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ’’, θα σας το πούνε τα ίδια τα ποιήματα που το συνοδεύουν. Πάντως προσπάθησα μια επαναπροσέγγιση της ποίησης με την απλότητα γενικώς και την απλότητα του λόγου ιδιαίτερα. Ήθελα να αποφύγω το ηλίθιο, πλην κυρίαρχο, ‘’τι θέλει να πει ο ποιητής’’ ?
  • Η νέα σας συλλογή σε ποιες θεματικές εστιάζει;
  1. Στο μόνο ταξίδι που όλοι μας συμμετέχουμε, το ταξίδι της ζωής, με όλα τα συμπαρομαρτούντα, την περιπέτεια, τη φύση, τον έρωτα, την πολιτική, το γήρας κλπ.
  • Βασιζόμενος στο βιβλίο σας Ημερολόγιο μιας επιστροφής, έχετε νιώσει ποτέ ότι επιστρέψατε, έστω για λίγο, λογοτεχνικά εκεί από όπου ξεκινήσατε;
  1. Δε θα το έλεγα, προτιμώ την έννοια της συνέχειας με όλα τα σκαμπανεβάσματά της.
  • Η μοναξιά σε συνδυασμό με έναν έντονο ενίοτε υπαρξιακό φόβο του κενού ή η ασθματική αγωνία για επικείμενα κακώς κείμενα κρατούν περισσότερο στις επάλξεις έναν ποιητή;

Ασφαλώς. Σίγουρα είναι μέρος του εσωτερικού φορτίου του και της αέναης προσπάθειάς του να τα εκφράσει.

 

  • Θα θέλατε να μοιραστείτε με το αναγνωστικό κοινό ένα ποίημα από την νέα σας ποιητική συλλογή;

Ευχαρίστως

 

Με τα χρόνια βαδίζουμε ίδιο δρόμο πατώντας

Σκαμμένο από τα ίχνη των γονιών μας

Τάφρος που όσο πάει όλο και πιο βαθαίνει

Για να βρεθούνε εκείνοι που θα σκεφτούνε μόνοι

Για το σήμερα, το αύριο, το χτες

Άλλη λύση άλλο δρόμο γυρεύοντας

Και που θα μείνουν πάντα μόνοι

Αναμεσά μας τρελοί

Μακριά μας ποιητές

 

 

 

Σάς ευχαριστούμε πολύ, αγαπητέ κύριε Χυτήρη, για την όμορφη συνομιλία μας, ευχόμαστε ολόψυχα να είστε πάντα δημιουργικός, καλοτάξιδο το νέο βιβλίο σας.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.