You are currently viewing Κοσμάς Κοψάρης: Μια συνομιλία με τον συγγραφέα Γρηγόρη Αυδίκο, με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του βιβλίου του “Η μάσκα”

Κοσμάς Κοψάρης: Μια συνομιλία με τον συγγραφέα Γρηγόρη Αυδίκο, με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του βιβλίου του “Η μάσκα”

 1) Ξεκινώντας από τον τίτλο, η μάσκα τι υποδηλώνει και σε ποια πεδία αναφέρεται; 

Η μάσκα είναι ένα σύμβολο. Υποδηλώνει την πολλαπλότητα των διαφορετικών ρόλων που καλούμαστε να παίξουμε στη ζωή μας και την προσαρμογή μας στους ρόλους αυτούς. Κι αν οι ρόλοι είναι κάτι απαραίτητο στη ζωή μας, ελλοχεύει ο κίνδυνος να χάσει κανείς μέσα στο λαβύρινθο αυτών, τον πυρήνα που αποτελεί τον δικό του εαυτό. Πως διακρίνει κανείς τη μάσκα από τον πραγματικό μας εαυτό; Αυτό ενίοτε δεν είναι καθόλου εύκολο, καθώς άλλοτε συνειδητά κι άλλοτε ασυνείδητα, επέρχεται σύγχυση μεταξύ των δύο.

 

2) Τι αποτέλεσε την αφορμή συγγραφής αυτού του μυθιστορήματος;

Η μάσκα, ως προσωπείο και ρόλος, δεν είναι κάτι το καινοφανές. Υπάρχει σε πολλά καλλιτεχνικά έργα, από το θέατρο μέχρι και τη μουσική. Η αρχική αφόρμηση στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν το θεατρικό έργο του Λουίτζι Κιαρέλι «Η Μάσκα και το Πρόσωπο» που ανήκει στο θέατρο του γκροτέσκο. Το θεατρικό αυτό έργο, άλλωστε, αναφέρεται στο βιβλίο. Αντλήσαμε έμπνευση από τον βασικό προβληματισμό που διατυπώνεται σ΄ αυτό το έργο και προσπαθήσαμε να δείξουμε ότι περίπου ένα αιώνα μετά αυτός ο προβληματισμός είναι επίκαιρος κι έχει εφαρμογή στις ημέρες μας, ίσως και εντονότερη από την περίοδο του θεατρικού αυτού έργου.

 

3) Στο μυθιστόρημά σας, πόσο η ζωή συναντά την τέχνη και τανάπαλιν;

Είναι πολύ εύστοχη αυτή η ερώτηση. Ζωή και τέχνη αλληλοτροφοδοτούνται στο μυθιστόρημα. Οι ήρωες εμπνέονται από την τέχνη και αναζητούν απαντήσεις για τη ζωή τους σ’ αυτή. Η τέχνη με πολλές φόρμες (θέατρο, μουσική, κινηματογράφος) είναι διαρκώς παρούσα. Ο ήρωας μάλιστα το σημειώνει αυτό ήδη στην αρχή του βιβλίου, συμπληρώνοντας μάλιστα ότι θεωρεί ότι συχνά μπορεί να γίνει και το ανάποδο. Οι άνθρωποι βάζουν στην τέχνη που οι ίδιοι παράγουν τις απαντήσεις που έχουν βρει στα ερωτήματα που τους απασχολούν στη ζωή τους με την ελπίδα να είναι χρήσιμα σε άλλους. Επομένως τέχνη και ζωή αλληλοεπιδρούν αμφίδρομα.

 

4) Σάς ενδιαφέρει περισσότερο ως συγγραφικό υποκείμενο η υπαρξιακή αναζήτηση ή τα πολιτικό-κοινωνικά ζητήματα;

Και τα δύο εξίσου. Μάλιστα, προσωπικά, θεωρώ ότι δύσκολα μπορεί κανείς υπό φυσιολογικές συνθήκες να τα ξεχωρίσει. Αλληλοεπιδρούν. Η υπαρξιακή αναζήτηση συνήθως οδηγεί σε μια αναζήτηση του εαυτού μας σε σχέση με τους άλλους και εν τέλει με την κοινωνία, κι επομένως και με τα προβλήματά της. Κι από την άλλη η ενασχόλησή μας με πολιτικό-κοινωνικά ζητήματα απαιτεί ένα σκάλισμα του εαυτού μας για να ανακαλύψουμε όλα εκείνα τα υγιή κίνητρα που μας ωθούν ή καλύτερα πρέπει να μας ωθούν να ασχοληθούμε με πολιτικό-κοινωνικά ζητήματα. Γι’ αυτό το λόγο ο κεντρικός ήρωας της Μάσκας, ψάχνει μεν τον εαυτό του αλλά δεν τον αναζητά ως ερημίτης φιλόσοφος αλλά ως πολιτικώς και κοινωνικώς δρών υποκείμενο. Θεωρώ ότι μόνο μέσα από τη συνάντηση με τους άλλους και την κοινωνία μπορούμε να ανακαλύψουμε πραγματικά τον εαυτό μας.

5) Πιστεύετε στο μοντέλο του κοινωνικού ντετερμινισμού; Σε αυτή την περίπτωση ένας ήρωας μπορεί να βρει τον αληθινό εαυτό του;

Η κοινωνία, το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι, αναμφισβήτητα ασκεί σ΄ όλους μας επιρροή και σε κάποιο βαθμό μας διαμορφώνει. Γι’ αυτό άλλωστε λέμε ότι θα πρέπει να κρίνουμε τον οποιονδήποτε ενταγμένο στην εποχή του. Ωστόσο, ο άνθρωπος έχει μια σχετική αυτοτέλεια από το κοινωνικό γίγνεσθαι, το οποίο ενίοτε μπορεί είτε να υπερβεί, είτε και να διαμορφώσει ή να επηρεάσει κι εκείνος με τη σειρά του. Στο πλαίσιο αυτό, ένας ήρωας όχι μόνο μπορεί αλλά θα έλεγα ότι οφείλει να βρει τον αληθινό του εαυτό ή τουλάχιστον να το προσπαθήσει.

 

6) Χωρίς να μάς πείτε το τέλος, επιτυγχάνεται η έσω εξυγίανση;

Επιτυγχάνεται η ουσιαστική αναζήτηση. Αν ο ήρως όμως φτάνει στο στόχο του, κι αν ο στόχος της ανακάλυψης του εσωτερικού εαυτού προσφέρεται για βεβαιότητες -κατά το βιβλίο- θα αφήσω τους αναγνώστες να το ανακαλύψουν εκείνοι.

 

7) Ποια θεωρείτε ότι είναι η μεγαλύτερη δυσκολία για το ένδον σκάπτε;

Η ειλικρίνεια με τον εαυτό μας. Αν δεν είμαστε ειλικρινείς ούτε στον εσωτερικό μας διάλογο, τότε οι πιθανότητες να έχει οποιοδήποτε αποτέλεσμα η εσωτερική αναζήτηση, μειώνονται δραματικά.

 

8) Πως λειτουργεί το παιχνίδι ρόλου προσώπου και προσωπείου στο έργο;

Είναι ένα από τα βασικά μοτίβα. Το αξιοποιεί ο κεντρικός ήρωας, σε μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση για να μας διηγηθεί το ταξίδι αυτογνωσίας του.

 

9) Ποια τα επόμενα λογοτεχνικά σας σχέδια; 

Με τον συν-συγγραφέα της Μάσκας, Σπύρο Παπαλέξη, απολαύσαμε τη μέθοδο της συν-συγγραφής και θα επιχειρήσουμε με τον ίδιο τρόπο τη συγγραφή ενός νέου μυθιστορήματος, του οποίου έχουμε ήδη συλλάβει τη βασική ιδέα. Επιπλέον, επιχειρώ να αναμετρηθώ αυτή την περίοδο με τη φόρμα του διηγήματος και ευελπιστώ αυτό να καταλήξει σε μια προσωπική συλλογή διηγημάτων.

 

Καλοτάξιδο το νέο βιβλίο σας!!!!

 

Σύντομο βιογραφικό

Ο Γρηγόρης Αυδίκος γεννήθηκε το 1983 στα Ιωάννινα και μεγάλωσε στην Πρέβεζα. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Hull της Αγγλίας. Έχει εργαστεί σαν δικηγόρος, ενώ σήμερα είναι μέλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Τελευταία ζει στο Στρασβούργο και εργάζεται στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Έχει γράψει τέσσερα νομικά βιβλία. Η Μάσκα είναι η πρώτη του απόπειρα να εκφραστεί γραπτώς σε μια πιο ελεύθερη φόρμα.

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.