Ερώτηση: Το μυθιστόρημά σας «Συνάντηση με την Κλερ» από τις εκδόσεις Ανεμολόγιο είναι το πρώτο σας, αλλά έχουν εκδοθεί και άλλα κείμενά σας, παραμύθια και διηγήματα και μάλιστα κάποια απ΄ αυτά έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Να υποθέσω ότι η σχέση σας με τη γραφή δεν είναι τόσο φρέσκια;

Απάντηση: Σωστά υποθέτετε. Κρατάει από παλιά. Από τότε που γεννήθηκε η ανάγκη να κατανοήσω τον κόσμο γύρω και μέσα μου, δηλαδή κάπου μετά την εφηβεία. Ακόμη και στο σχολείο ή αργότερα στο Πανεπιστήμιο, έγραφα καθετί στο οποίο  είτε ήθελα είτε χρειαζόταν να εμβαθύνω για να το κάνω κτήμα μου. Το ίδιο συνεχίζεται ως σήμερα.  Ένα σημειωματάριο μεγέθους ανάλογου μ΄ εκείνο της τσάντας που κρατώ, χωράει πάντα σ΄ αυτήν. Δεν μου αρκεί η ανάγνωση ούτε και σε επανάληψη. Άρα η γραφή είναι ο τρόπος μου να κατανοώ. Και αν συνδέσω την ερώτηση με το μυθιστόρημα και τις ηρωίδες μου, ίσως αυτή τη σχέση να την κουβάλησα με τη γέννησή μου από κάπου ακόμα πιο παλιά. Η γραφή, εκτός από τον τρόπο να κατανοώ είναι και ο τρόπος να επικοινωνώ όσα κατανόησα, όπως τα αντιλήφθηκα, σωστά, στραβά, δεν έχει και τόση σημασία, αρκεί να είναι η αλήθεια μου. Είναι για μένα το κλειδί του παραδείσου αυτής της αλήθειας.

Ερώτηση: Η επιθυμία σας να επικοινωνήσετε με αναγνωστικό κοινό όσα αντιλαμβάνεστε ή σκέφτεστε, να μοιραστείτε αυτό το κλειδί που λέτε και με άλλους,  τι σημαίνει για σας;

Απάντηση: Μεγάλη κουβέντα που την κάνω συχνά με τον εαυτό μου και δεν είμαι σίγουρη αν έχω κατασταλάξει κάπου. Τον λόγο που γράφω, τον γνωρίζω ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Τι με οδηγεί όμως να επικοινωνήσω στον κόσμο τα γραπτά μου και να αναζητήσω την έκδοση; Είναι η ματαιοδοξία να δω το βιβλίο μου στις βιτρίνες βιβλιοπωλείων, είναι η ανάγκη να νικήσω τον θάνατο αφήνοντας ένα γραπτό αποτύπωμα στον κόσμο ή μήπως έχω την ψευδαίσθηση ότι έχω να πω κάτι σημαντικό; Στα παραπάνω απαντώ «όχι» με τη σιγουριά που μου δίνει η μέχρι τώρα επίγνωσή μου. Εκείνο που επικρατεί μέσα μου ως αιτιολογία είναι η αναγνώριση της ανάγκης να το κάνω (άρα είναι για μένα σημαντικό) ακόμη κι αν δεν είμαι σίγουρη για τον λόγο. Ως αναγνώστης, ευγνωμονώ συχνά συγγραφείς που με τη σκέψη και την πένα τους ανοίγουν τους ορίζοντές μου και με οδηγούν  ένα βήμα παρακάτω στην εξέλιξή μου. Αν συμβάλλω κι εγώ σε κάτι τέτοιο, έστω και για έναν μόνο αναγνώστη, τότε θεωρώ ότι με έναν τρόπο πράττω το καθήκον μου απέναντι στην ανθρωπότητα. Μπορεί να ακούγεται βαρύγδουπο, αλλά αυτό το ταπεινό και ενδεχομένως λίγο, αυτό είναι το κομμάτι που έχω να προσφέρω και το κάνω με όλη μου την καρδιά.

Ερώτηση: Οι δύο κύριες ηρωίδες σας, η Κλερ και  η Φωτεινή, φαίνεται να λυτρώνονται μέσα από τη γραφή, ακόμη κι αν την προσεγγίζουν με διαφορετικό τρόπο. Ισχύει το ίδιο και για σας;

Απάντηση: Οι ηρωίδες μου γράφουν για να ξεφύγουν από τη μοναξιά τους. Χρειάζεται πρώτα να συναντηθούν, να δουν τον εαυτό τους σαν σε καθρέφτη η μία στην άλλη, να συγχωρήσουν εαυτούς και αλλήλους και να καταλήξουν στην αποδοχή για να καταφέρουν να ελευθερωθούν τελικά από όσα τους βαραίνουν. Φοβάμαι ότι εγώ έχω ακόμη δρόμο, παρότι πράγματι η γραφή με λυτρώνει ακόμη και από σκιές που δεν έχω αντιληφθεί ότι υπάρχουν μέσα μου μέχρι να τις δω γραμμένες κάπου. Ίσως «αναγκαστώ» να γράψω μερικά ακόμη μυθιστορήματα για να το καταφέρω. Πάντως είμαι σε καλό δρόμο, κατακτώ μικρά πράγματα κάθε τόσο.

Ερώτηση: Τι αποτέλεσε την έμπνευση γι΄ αυτό σας το βιβλίο;

Απάντηση: Καθώς μεγαλώνω και καταρρίπτω κάθε είδους πεποιθήσεις και στερεότυπα και χάνω τη νεανική ορμή του απόλυτου, του δογματικού, του ορθολογιστικού, η θεωρία των πολλών ενσαρκώσεων της ψυχής ως την κατάκτηση του τέλειου, δηλαδή τη θέωση, μου δίνει πολλούς λόγους να παρηγοριέμαι: Οδεύοντας προς το τέλος, αμφισβητώ ότι υπάρχει «τέλος», καλμάρει η αγωνία της τελειομανίας μου (δεν είναι απαραίτητο να τα προλάβω όλα τώρα), δίνω άλλο νόημα στις σχέσεις και τους ανθρώπους που συναντώ, βλέπω με άλλο μάτι τον άνθρωπο. Ακόμη, η αίσθηση του «ανήκειν» σε κάτι μεγαλύτερο και πιο πνευματικό λειτουργεί σαν φακός σμίκρυνσης της ζοφερής πραγματικότητας που ζούμε. Αυτά ως προς το μεταφυσικό (ή φυσικό, εσείς αποφασίζετε) κομμάτι. Ένα ταξίδι στη Βουργουνδία, οι αμπελώνες και οι πύργοι της, η τόσο όμορφη σύνδεση και συνύπαρξη του παλιού με το νέο, αποτέλεσε έτερο ερέθισμα. Και το πορτραίτο μιας Κλερ σ΄ ένα σατό, ήταν το κοινό επιστέγασμα που ένωσε τα δύο κομμάτια. Ο σκελετός της ιστορίας γράφτηκε σχεδόν ολόκληρος στο μυαλό  μου, πριν επιστρέψω από το ταξίδι.

Ερώτηση: Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου; Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος συμβολισμός πίσω από την επιλογή του;

Ο τίτλος «Συνάντηση με την Κλερ» προέκυψε από τη συνάντηση με το πορτρέτο μιας Κλερ. Σε  πρώτο επίπεδο αφορά στη συνάντηση των δύο γυναικών. Σε δεύτερο, τη συνάντηση της καθεμιάς με τον εαυτό της, με δεδομένο ότι τα ονόματά τους είναι τα ίδια σε διαφορετική γλώσσα και σε τρίτο, τη συνάντησή τους με το φως και την απόφαση να βγουν από τα σκοτάδια τους, αφού Κλερ και Φωτεινή  σημαίνουν «λαμπερή, γεμάτη φως».

Ερώτηση: Ταυτίζεστε με κάποιον από τους ήρωές του μυθιστορήματός σας, αγαπήσατε περισσότερο έναν, έστω και στα κρυφά;

Απάντηση:  Σε πρώτο επίπεδο, μπορεί να πει κανείς ότι η Φωτεινή ενδεχομένως να με εκφράζει περισσότερο,  μιας και η ηρωίδα αυτή φέρει το όνομά μου και είναι συγγραφέας που προσπαθεί να φτάσει στην έκδοση. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι εντελώς ανακριβές κάτι τέτοιο. Σίγουρα κάποια βιωματικά στοιχεία έπαιξαν τον ρόλο τους, αλλά όλοι οι ήρωες, βασικοί και μη, είναι δημιουργήματά μου, άρα όλοι έχουν κάτι από μένα. Κι εκείνοι που φαίνονται πιο ξένοι είναι αυτοί με τους οποίους ασχολήθηκα περισσότερο. Άρα δεν γίνεται να ταυτιστώ μόνο με έναν, μοιράζομαι σε όλους. Τώρα, αν έχω αγαπήσει κάποιον πιο πολύ… αν ψάξω στ΄ ανομολόγητα, όχι απλά στα κρυφά, θα πω τη Λουά Λου, με κίνδυνο να θυμώσει η Κλερ, αφού ως φωνή βγήκε τόσο εύκολα κι αβίαστα που δίκαια θα διεκδικούσε πρωτοκαθεδρία.

Ερώτηση: Τι είναι για σας η Κλερ και τι η Φωτεινή;

Απάντηση: Η Κλερ είναι μια Βουργουνδή πριγκίπισσα με ζωή καθόλου πριγκιπική. Είναι το εμπόδιο, η πρόκληση, η δυσκολία του συγγραφέα, η αναμέτρηση με τον εαυτό του, αλλά και η έμπνευση, το κίνητρο, η κινητήρια δύναμη. Η Φωτεινή είναι η ζωή με την καθημερινότητά της, τις δυσκολίες, τις μικροχαρές, τη μιζέρια, τα κατορθώματα και τις επιτυχίες, όλα τα ανθρώπινα δηλαδή, άρα και η αστείρευτη δύναμη που κρύβει ο καθένας και ο αγώνας που κάνει για να την ανακαλύψει.