Σε μία πολυτελή έκδοση για τους κάθε λογής ιστοριόφιλους, ιστοριοδίφες, αλλά και τους ιστορικούς, προβαίνουν οι εκδόσεις Βεργίνα, εκδίδοντας ανέκδοτο ως τώρα υλικό από το προσωπικό αρχείο του μεγάλου στρατηγού της Εθνικής Αντίστασης, Ναπολέοντα Ζέρβα. Τα έγγραφα από το προσωπικό αρχείο του μεγάλο στρατηγού παραχωρούνται από το Πολεμικό Μουσείο, ενώ το κείμενο στην αρχή του βιβλίου, ένα κείμενο που αναλύει εν συντομία την ιστορική δράση του Ζέρβα, ανήκει στον ιστορικό Ιωάννη Β. Αθανασόπουλο, ο οποίος είναι και Επιστημονικός Σύμβουλος του πολεμικού μουσείου. Έναν πρόλογο και μία εισαγωγή γράφουν επίσης ο Στρατηγός και Ακαδημαϊκός Δημήτρης Σκαρβέλης και ο ιστορικός Θεοφάνης Βλάχος, ενώ έναν σύντομο χαιρετισμό απευθύνει ο Πρόεδρος του Πολεμικού Μουσείου Αναστάσιος Λιάσκος.
Ο Ναπολέων Ζέρβας (1891-1957), υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες μορφές του αντιστασιακού αγώνα κατά των Γερμανών μαζί με τον Άρη Βελουχιώτη. Ο Ναπολέων Ζέρβας υπήρξε ο ιδρυτής και ο αρχηγός του ΕΔΕΣ (Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Στρατός), της μεγαλύτερης αντιστασιακής οργάνωσης μαζί με τον ΕΛΑΣ (Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός). Το εισαγωγικό στο βιβλίο κείμενο του Αθανασόπουλου περιλαμβάνει την ιστορία ίδρυσης του ΕΔΕΣ και την κοινή δράση του με τον ΕΛΑΣ στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, τον Νοέμβριο του 1942, τη συνεργασία του με τους Άγγλους, αλλά και την αποστράτευσή του το 1945.
Η μεγαλύτερη έκταση του βιβλίου καλύπτεται από μεγάλες και ευκρινείς φωτογραφίες εγγράφων από το προσωπικό αρχείο του μεγάλο στρατηγού. Τα έγγραφα αυτά αφορούν επιστολές του ίδιου του Ζέρβα, καταστάσεις ανταρτών, αποφάσεις του Κοινού Γενικού Στρατηγείου, τηλεγραφήματα, προκηρύξεις, διαταγές και διάφορα άλλα. Το βιβλίο περιλαμβάνει επίσης και πολλές ασπρόμαυρες φωτογραφίες-ντοκουμέντα της εποχής, οι περισσότερες με τον ίδιο τον Ζέρβα.
Όπως είναι λογικό, η αξία της παρούσας έκδοσης από ιστορικής απόψεως είναι εξαιρετικά μεγάλη, αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για ένα απάνθισμα ντοκουμέντων άμεσων ιστορικών πηγών, των οποίων τη γνησιότητα ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει. Επιπροσθέτως, τα έγγραφα αυτά απλά παρατίθενται, δίχως να σχολιάζονται, οπότε η έκδοση δεν μεροληπτεί υπέρ καμίας εκ των δύο αντίθετων πλευρών του Εμφυλίου, της «Δεξιάς» και της Αριστεράς», κάτι εξαιρετικά σημαντικό αν λάβουμε υπόψη μας ότι τα περισσότερα βιβλία έμμεσης ή άμεσης ιστορίας τα οποία αφορούν την περίοδο του Εμφυλίου εντάσσεται σε μία εκ των δύο πλευρών, αλλοιώνοντας έτσι, έστω και αθέλητα, την ιστορική αλήθεια.
Από τέτοιες εκδόσεις, επομένως, έχει απόλυτη ανάγκη η ιστοριογραφική παραγωγή της χώρας μας, προκειμένου να φωτιστούν τα γεγονότα μιας περιόδου τόσο φορτισμένης και διχασμένης πολιτικά, που αποτελεί μέχρι και σήμερα πεδίο διαμάχης πολλών έγκριτων ιστορικών σχετικά με το πώς ακριβώς έλαβαν χώρα τότε τα εκάστοτε γεγονότα.
