Οι μικρές αλεπούδες
Περιμένω να γεμίσει η νύχτα λόγια
και θαύματα, έτσι που τίποτα να μην
τρομάζει τις μικρές αλεπούδες μου
Σε κοιτάζω που γνέφεις μηνύματα στα
κουρασμένα κορμιά των αγγέλων
Το κενό διαγράφει τις ρυτίδες των χεριών μου
σκούρες κηλίδες στα κεχριμπαρένια μάτια
Ανάποδα γύρισαν οι νόμοι κι η βαρύτητα
έφερε τα πάνω κάτω
Ζυγίστηκαν τα λόγια και βρέθηκαν βαριά
οι πέτρες λειψές ίσα να σηκώνονται
Βαδίζω στα βότσαλα μετρώντας ανάσες
Τα πόδια μου χαρακώθηκαν περπατώντας ανάποδα
Τα δέντρα στέκονται ακίνητα
κι όλα τα πτηνά τιτιβίζουν τη Συντέλεια
Ο Κόσμος που τελειώνει μέσα σε καπνούς και θειάφι
αναντρανίζεται απ’ το ταρακούνημα
Κανείς δε φοράει τα γιορτινά του, μόνο οι ψυχές
Όταν ακουστούν οι εντολές
Θα κρυφτούν οι ψεύτικοι στα σκοτεινά
Φρούδες ελπίδες
Οι μικρές αλεπούδες μου τρίβουν τις μουσούδες τους
λένε ιστορίες για Αγίους
και περισσεύει η ομορφιά.
