Όλη την εβδομάδα μαζεύω διάφορα ευφάνταστα και μη για τη στιγμή που θα καθίσω να γράψω αυτό το άρθρο.
Ευτυχώς που έχω μια σχετική υπομονή γιατί τα «καλά», ειδικά τούτο τον καιρό, τα φυλάνε για τις τελευταίες μέρες της εβδομάδας.
Από την αρχή του προεκλογικού πανηγυριού μ’ έχει προβληματίσει και προδιαθέσει αρνητικά η διαφήμιση για την Υγεία και όλο αυτό το «Θα κάνουμε!», όταν μάλιστα όλοι γνωρίζουμε πως είναι ο τομέας που πάσχει, που διαλύεται με σύστημα και επιμονή ήδη από την περίοδο πριν την πανδημία!
Το «θα», λέει ο λαός μας, το σπείρανε και δεν φύτρωσε… αλλά εμείς έχουμε μάθει από τέτοια και δεν μασάμε.
Υπάρχουν όμως πράγματα που κι εμάς που κοιμόμαστε και πιστεύουμε ό,τι μας ταΐζουν, τουλάχιστον έτσι φάνηκε προσφάτως, μας εξοργίζουν!
Εντάξει, στοιβαζόμαστε σαν ζώα στα Επείγοντα περιμένοντας να εξεταστούμε ή να πεθάνουμε… αν και αν είναι να πεθάνεις έχεις μια προτεραιότητα, σε παίρνουν πιο γρήγορα, για να ξεμπερδεύεις!
Πληρώνουμε τα μαλλιοκέφαλα μας σε φόρους και κρατήσεις – ψήνουν και τέταρτο μνημόνιο διάβασα και το θεώρησα μάλλον αναμενόμενο – και τα νοσοκομεία μας είναι τριτοκοσμικά, γιατί οι πολυτέλειες πληρώνονται, αν πολυτέλεια είναι να έχει μπάνιο και τουαλέτα ο θάλαμος…
Άσε τα… πρακτικά, κοινή παραδοχή ότι, παρά τις αντίξοες συνθήκες, έχουμε γιατρούς που παλεύουν και σώζουν ασθενείς – όσο για τα “φακελάκια” , ας το συζητήσουμε άλλη φορά – και νοσηλευτικό προσωπικό που παλεύει να ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο.
Έλα όμως που οι ασθενείς… στοιχίζουν! Σώπα καλέ!
Ειδικά οι ασθενείς με ανίατες ασθένειες, όπως ο καρκίνος, ειδικά ο καρκίνος, ναι, στοιχίζουν. Γι’ αυτό όμως πλήρωναν για την ασφάλιση τους τόσα χρόνια, για μπορούν, όταν έρθει η δύσκολη ώρα, να έχουν την καλύτερη μεταχείριση! Πλήρωναν το κράτος προκειμένου το κράτος, που επιμένει να λέει ότι είναι κράτος Πρόνοιας, να τους παράσχει την φροντίδα που χρειάζονται. Είτε έχουν είτε δεν έχουν οικογένεια!
Σύμφωνα βέβαια με υποψήφιο βουλευτή του πρώτου σε ψήφους κόμματος, ο οποίος συμβαίνει να είναι και γιατρός, πρέπει σε κάθε ασθενή που βρίσκεται σε μη αναστρέψιμη κατάσταση να του ανακοινώνεται και να μην ξοδεύονται χρήματα για θεραπείες. Δηλαδή, λίγο πολύ, να πούμε στον άλλον άνθρωπο “τέρμα τα δίφραγκα, φεύγεις για τόπο χλοερό και κανείς δεν θα κάνει κάτι για να σε σώσει!”. Δεν το θεωρώ αστείο καθόλου. Ειδικά αν το έχεις βιώσει με δικούς σου ανθρώπους δεν είναι αστείο, αλλά κάτι εντελώς τραγικό.
Το να αποφασίσει κάποιος να παραστήσει τον Θεό είναι ένας κίνδυνος που ελλοχεύει πάντα στην επιστήμη, ειδικά στην ιατρική. Θα αποφασίσει κάποιος ή κάποιοι ποιοι θα πάρουν θεραπεία και ποιοι όχι γιατί εξ ορισμού γνωρίζουν ότι είναι μη ιάσιμοι οι καρκίνοι τους! Κοίτα που μας προέκυψαν τόσοι θεοί στο σύμπαν!
Πέρα από την ίαση, υπάρχει και η ανακουφιστική φροντίδα, η παρηγορητική θεραπεία, κι αυτά βοηθούν έναν ασθενή να συνυπάρξει με την ασθένεια του, να “φύγει” πιο ήρεμος, συμφιλιωμένος με αυτό που βιώνει, βοηθούν τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του!Και ύστερα τι μας λέει ο κύριος με το επώνυμο που καθόλου δηλωτικό δεν είναι, ότι πρέπει η επιστήμη να τα παρατάει; Δεν είναι ο ρόλος των γιατρών και των επιστημόνων να βρουν την ίαση; Αυτό δεν παλεύουν; Κοστίζουν, μάλιστα! Να τους πεθάνουμε τους ανθρώπους λόγω χρημάτων; Στοιχίζουν όλα αυτά, άρα στείλτε τους και στο απόσπασμα γιατί θα μας έρθει ακόμα φτηνότερα!
Μετά ασκούμε κριτική στην αρχαία Σπάρτη για τον Καιάδα, μαθαίνουμε τους Καιάδες άλλων αρχαίων πόλεων και τις κακές τους συνήθειες απέναντι στους αδύνατους της εποχής εκείνης και κοροϊδεύουμε τους εφήβους μας με θέματα έκθεσης για αλληλεγγύη, ισότητα, και όλα αυτά τα “ανθρωπιστικά” για τα οποία πρέπει να ντρεπόμαστε!
Γιατί άραγε ο εν λόγω κύριος, ίσως και όσοι έχουν αντίστοιχες απόψεις από το κόμμα του και ονειρεύονται μια Υγεία μόνο για πλούσιους, δεν κάνουν μια βόλτα από τα Αντικαρκινικά νοσοκομεία της χώρας; Να δουν όλοι οι έξυπνοι τι συμβαίνει, πώς βογκάει ο άνθρωπος πάνω στο στρώμα, πώς περιμένουν τη μορφίνη για να αναπαυθούν…
Να κάνουν μια βόλτα από τους θαλάμους που γίνονται οι θεραπείες…
Δεν έχουν ιδέα πώς είναι οι άνθρωποι εκείνες τις στιγμές! Παλεύουν να σταθούν αισιόδοξοι, αξιοπρεπείς, παλεύουν, αυτή είναι η ουσία! Με τους ορούς στο χέρι, με τις φλέβες που σπάνε, με την αγωνία!

Πάντως αυτή η τοποθέτηση δεν μου μοιάζει με “γκάφα” α λα Κατρουγκάλ. Έτσι, για να πούμε και το πολιτικό σχόλιο. Μάλλον “Ιφιγένεια” έγινε ο παρ’ ολίγον βουλευτής – κατά δήλωσή του θα παραδώσει και την έδρα του αν εκλεγεί – προκειμένου να μας αποκαλύψει, ως άλλος κακορίζικος Κάλχας, τα σχέδια του αρχηγού του…
Τι να σου πω, καημένε, ήθελες να πεις και για την Αμερική! Αφού υπάρχει η Ευρώπη!