(…)
Ο Μαραγκός κι η Φώκια περπατούσαν
πηγαίναν αγκαζέ και σιωπηλοί
και κάθε τόσο σταματούσαν και θρηνούσαν
γιατί η άμμος ήτανε πολλή…
“Αχ, αν τη σκούπιζε κανένας”, λέγαν
“Θα ήταν πιο καλά…” λέγαν και κλαίγαν.
“Αν έξι υπηρέτριες σκουπίζαν
με έξι σκούπες, συστηματικά
σε δέκα χρόνια, θα την καθαρίζαν;
Τι λες;” είπε η Φώκια σκεφτικά.
Κι ο Μαραγκός είπε: “Πολύ αμφιβάλλω…”
Δάκρυ πικρό σκουπίζοντας, μεγάλο.
(…)
(Από το Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ, Εκδ. Printa).
