Ένα λαϊκό και άκρως λαϊκίστικο παραμύθι για ένα φτωχό αγόρι που ζούσε με την μητέρα του στα όρια της φτώχειας. Μετά από προτροπή της μητέρας του ο Τζακ ξεκίνησε για το παζάρι για να πουλήσει την αγελάδα τους, το μοναδικό περιουσιακό τους στοιχείο. Στον δρόμο συνάντησε έναν μάγο ο οποίος τον έπεισε να ανταλλάξει την αγελάδα με πέντε μαγικά φασόλια. Αυτή, η φαινομενικά ασύμφορη ανταλλαγή αποδείχθηκε χρυσοφόρα. Αρχικά η μητέρα του Τζακ, θυμωμένη για την βλακεία του γιού της, πέταξε τα φασόλια από το παράθυρο. Την άλλη μέρα όμως αντίκρισαν μια θεόρατη φασολιά που έφτασε στον ουρανό. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Τζακ ανέβηκε στην φασολιά, βρέθηκε στον ουρανό, πάνω από τα σύννεφα, αντίκρυσε το παλάτι ενός γίγαντα, θαμπώθηκε από τα πλούτη του και εκμεταλλευόμενος τον ύπνο του γίγαντα , έκλεψε ένα σακούλι χρυσά νομίσματα την πρώτη φορά, μια κότα που γεννούσε χρυσά αυγά την δεύτερη και μια άρπα την τρίτη. Η τρίτη φορά ήταν και μοιραία για τον γίγαντα, αφού γκρεμοτσακίστηκε κυνηγώντας τον Τζακ στην φασολιά.
Έχουμε εδώ, ένα φτωχό παιδί που για να ευχαριστήσει την μάνα του γίνεται κλέφτης, μια μάνα κλεπταποδόχο που κάνει τρελές χαρές με τα κλοπιμαία, εκ των υστέρων όμως και εκ του ασφαλούς, δίνει συμβουλές στον κλέφτη γιο πως η κλεψιά δεν είναι καλή πράξη,- πράγμα που δεν τους εμποδίζει όμως να ζήσουν καλά για το υπόλοιπο της ζωής τους, πως το ψωμί μας πρέπει να το κερδίζουμε με κόπο, και άλλα τέτοια συγκινητικά. Νομίζω πως δεν έχω διαβάσει χειρότερο παραμύθι. Σαν να σχεδιάσθηκε περίτεχνα από τον παραμυθά, για την παραγωγή απατεώνων. Με κλεψιές, ξεπλυμένες από την δικαιολογία της δύσκολης ζωής, μπορεί κάποιος να ζήσει καλά, χάρη στα κόλπα και την εξαπάτηση. Αν, στην προσπάθεια αυτή έχουμε και κανέναν νεκρό γίγαντα, -που εξ’ ορισμού είναι κακός, δεν χάθηκε ο κόσμος.
Σκοτώνοντας γίγαντες, βελτιώνεται η ζωή των ανθρώπων, αφού κατισχύουν οι μικρού αναστήματος άνθρωποι, βρίσκοντας έτοιμα πλούτη, δεν χρειάζεται να πονοκεφαλιάζεις για τίποτα, γλυτώνεις από την γκρίνια της μάνας σου και γενικότερα, περνάς ζωή και κότα. Αν πάλι δεν έχεις κότα, βγαίνεις στον δρόμο, αρπάζεις μία και την παντρεύεσαι.
Ίσως εν τέλει δεν ήταν το χειρότερο παραμύθι, αφού με ενέπνευσε να κάνω τόσο χρήσιμες σκέψεις.
