Νέμεσις
Ο ύπνος, πάλι
γίνηκε εφιάλτης
Τα κλαδιά σαν χέρια
απελπισμένα
εκλιπαρούν για
σωτηρία,
τα ξύλινα σώματα
σφάδαζουν
από τον κόλαφο
της απόγνωσης,
οι κραυγές
των θεϊκών όντων
σχίζουν τους
καπνισμένους αιθέρες,
η καρδιά ένα κουκουνάρι
φλεγόμενο,
ο θάνατος περιπατητής
περήφανος
άλλη μια φορά
στη χώρα του φωτός.
Το Αιγαίο του Ελύτη
ντύθηκε το μαύρο
του πένθους.
Αλλόκοτος ο άνθρωπος
Το ίδιον όφελος
ακατέργαστο μεθοδεύει
και «η πόλις» αδυνατεί.
Είναι ώρα όμως
………………………
Η οργή να βρει
το δρόμο της.
Η θεά Νύχτα
Ας ξαναγεννήσει
Τη Νέμεσι.
Εις το διηνεκές
Ξεκλείδωσε την κάμαρα…
Το κλειδί έσπασε.
Τα λευκά σεντόνια,
σα χιονισμένα από τις μνήμες,
έμοιαζαν κρυστάλλινα.
Ανάσες σωμάτων,
σκιές, φαντάσματα
αγγίγματα και ψίθυροι.
Θεατές, οι σκαμμένοι
τοίχοι, χαραγμένοι με τη σμίλη.
Ακροατές, τα χελιδόνια στη
χτισμένη φωλιά του
ξύλινου παραθυριού.
Μπρούντζινο το κρεβάτι
έτριξε στη θύμηση της ένωσης.
Μοίρασμα αγάπης και οίστρου,
ανα-γέννησης και δημιουργίας
Κι ο καθρέφτης απέναντι,
διπρόσωπος, επιβεβαίωνε
το διηνεκές.
Μαρία Καραθανάση
Βιογραφικό
Η Μαρία Καραθανάση, γεννήθηκε στην πόλη των Σερρών. Σπούδασε Φιλολογία στο ΑΠΘ και σήμερα διδάσκει στο 5ο ΓΕ.Λ. Σερρών. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων του ΕΑΠ, είναι Γενική Γραμματέας της ΕΛΜΕ Σερρών, Αντιπρόεδρος στο Κ.Α. ΟΑΣΙΣ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος. Ασχολείται με τον πολιτισμό και τη λογοτεχνία. Έργα της περιέχονται σε πλήθος ποιητικών και πεζογραφικών συλλογών.
