Είναι το ιδανικό ζευγάρι! Για τους ίδιους και για τους φίλους και όλους στο κοινό επαγγελματικό περιβάλλον. Γνωστοί δημοσιογράφοι, εκείνος στον τύπο εκείνη στην τηλεόραση. Συμφωνούν. Η σχέση τους υπεράνω κάθε επαγγελματικής διαφωνίας. Δεν συγκατοικούν. Καθένας σπίτι του και οι δυο πάντα μαζί. Ελεύθεροι. Δεσμός αδέσμευτος. Ιδανικός! Έξη χρόνια τώρα… Να τον ζηλεύουν οι πολλοί.
Το αναπάντεχο όμως είναι συχνά και ξαφνικό. Το μαθαίνει από μια φίλη της, συνάδελφο. Δουλεύει στην ίδια εφημερίδα με τον Παύλο και είναι βέβαιη για όσα της λέει….
– Μια νεαρή, τάχα κουλτουριάρα, καινούρια στην εφημερίδα στα καλλιτεχνικά… Έλα μωρέ… Χαζοφλέρτ !… Ξεμωράματα…
Παράλληλη σχέση! Ο Παύλος!… Αποφασίζει να μη φανεί πως δίνει σημασία, δεν θα πει τίποτα. Ούτε στο Μέγαρο Μουσικής που θα πάνε το βράδυ, ούτε αύριο το μεσημέρι που θα τρώνε μαζί όπως συνηθίζουν στο γνωστό μπιστρό… Ούτε μεθαύριο. Ούτε…
Δεν λέει τίποτα. Η ζωή τους μοιάζει να συνεχίζεται κανονικά, άθελα της όμως, παρατηρεί κάθε τόσο κρυφά τον Παύλο ψάχνοντας για σημεία αλλαγής. Θα ήθελε να μη το κάνει… Δεν τα καταφέρνει. Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι… Αν ήταν κάτι σοβαρό θα της το είχε πει πρώτος ο Παύλος… Και η αλήθεια είναι ότι δεν αργεί.
– Όλγα μου, θέλω να είμαστε αυτοί που είμαστε, όπως έχουμε συμφωνήσει. Στο οφείλω. Ομολογώ ότι μού συμβαίνει κάτι εντελώς απρόοπτο. Είμαι ερωτευμένος… Ούτε κι εγώ δεν το πιστεύω… Αλλά…
– Καλή συνέχεια με τη νεαρή, του εύχεται στο τέλος της συζήτησης. Ας μείνουμε φίλοι…
Και η σχέση τελειώνει εκεί. Αναλαμβάνει εκτός δουλειάς και τη μετάφραση ενός πολυσέλιδου λογοτεχνικού βιβλίου για να μη περισσεύει στιγμή να σκέφτεται. Και δεν μένουν φίλοι. Η απόφαση δική της.
Συνεχίζει με προσήλωσή τη δουλειά της, μεταφράζει άλλα τρία βιβλία λογοτεχνίας, γνωρίζει τον Αλέξη, νεότερο της, σεναριογράφο στο διπλανό γραφείο. Ένα τζάμι τους χωρίζει, αλλά δεν είναι έρωτας… Για εκείνη… Και να, εμφανίζεται ένα μωρό! Κοιτάζει και ξανακοιτάζει το τεστ. Με την καθυστέρηση, φοβήθηκε καρκίνο. Τόσα χρόνια πίστευε ότι είναι αυτή που δεν κάνει παιδιά. Δεν το είχαν ψάξει με τον Παύλο, δεν τους ενδιέφερε, τα χρόνια περνούσαν… Και τώρα; Ένα μωρό στα σαράντα… Στη ζωή της…
Στον αιώνα μας, οι επιλογές της γυναίκας είναι πια ελεύθερες! Μύθος! Τι να επιλέξει; Ο Αλέξης τής προτείνει αμέσως ένα πολιτικό γάμο. Είναι ερωτευμένος μαζί της. Η ιδέα ενός δικού του παιδιού τον συγκινεί… Αγόρι άραγε, κορίτσι…Ονειρεύεται. Η Όλγα το αποκλείει! Είναι δική της η απόφαση, δικό της το σώμα, ο χρόνος για να αποφασίσει μετρημένος, έχει ανάγκη να μείνει με τον εαυτό της… Να χωρίσουν για λίγο…
Μόλις πιάνουν οι πόνοι μεσάνυχτα, καλεί ταξί και φτάνει στο μαιευτήριο. Είναι αγοράκι, το είχε δείξει κι ο υπέρηχος. Μια σταλιά… Το κρατάει αγκαλιά όπως τη συμβούλεψε η νοσοκόμα. Οι δυο τους μόνοι… Το δωμάτιο ξένο… Κοιτάζει και ξανακοιτάζει το μωράκι… Απορεί. Πότε αρχίζει η μητρότητα…
Μάρω Παπαδημητρίου
