ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ (ΑΡΝΗΣ)

Αλλαγή ονόματος

Το νέο όνομα είναι αυτό που μας ανήκει.

Αχρείαστες χάρες απέτμησαν  με χαρακίρι σεπούκου την κεφαλή του χρόνου. Το σύμπαν θα επανιδρυθεί από τα κομμάτια του.

Να είσαι άφοβος στις χαρακιές του πόνου. Τίποτα παραπάνω δεν σου αφήνουν από σημάδια.

Αυτές οι αλετριές στο σώμα του Αριστόδικου, σε ξεθάβουν πιο νωρίς από το χώμα. Έχουμε μεγαλύτερη αντίσταση τριβής, οι αστίλβωτοι.

31/08/2024

Νοικοκύρεμα

Το όραμα της οριστικής εγκατάστασης φρούδο και άπελπι, κείτεται, θαμμένο και ξεχασμένο, κάτω από το λευκό καναπέ ενός 3D σαλονιού.

Εκεί παραπέρα θ’ απαριθμήσεις και τα υπόλοιπα: αυτοκίνητα, παιδιά, σκυλιά. Σκυλιά ίσως όχι, αν είσαι αρκετά αξιοπρεπής.

Στην ανάκριση κάτω από το λευκό φως ομολογώ: η πολλή χλωρίνη έσβησε το περίγραμμα. Υπερβολικά (ζεστός) πολύς ήλιος σε μύκητες και βρύα αντί για ντάλιες. Πλειάδες οπών από αρουραίους των αγρών σε σκαλισμένο χώμα.

Νισάφι, ας είναι ο οίκος λιγάκι ασάρωτος!

Με τόσο νοικοκύρεμα τα πήρε όλα η σκούπα.

Εκ του συστάδην

Έτσι ονειρευόσουν να βρισκόμαστε.

Εκ του συστάδην.

Σ’ αντίθετα προσκέφαλα τ’ ακροδάχτυλά μας ίσα που ν’ ακουμπούν.

Τα κορμιά να πέφτουν στα πατώματα όχι στο στρώμα. Κι από το ραδιόφωνο ν’ ακούγονται μελιστάλαχτοι στίχοι, κακογραμμένοι σε άγουρο ξενύχτι.

Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος θα παραπεμφθεί για κακοδικία. Δεν θα αφήσουν αγδίκιωτο το σώμα οι αισθήσεις.

Και η ετυμηγορία είναι πάντα μία: ισόβια δεσμά. Σε λυπάμαι που δεν θα την υποστείς.

Εμβάπτισης εγκώμιο

                                           Ποταμώ ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ.

                                             Ηράκλειτος

Θα μπεις δύο φορές στο ίδιο ποτάμι. Την τρίτη θα σε βγάλει στο Ρουβίκωνα.

Τα νερά θα μοιάζουν γαλάζια κι ας έχουν αφοδεύσει οι φοράδες των λεγεώνων. Μάλλον αναπόφευκτη η κηλίδωση της τιμής και των σωθικών σου.

Κανείς δεν θα θέλει να είναι μέσα σου. Θα ζεις με τις μνήμες και τα αποφόρια των άλλων.

Η ζωή θα σε θυμάται αραιά και που-εφόσον και εάν. Γιατί η ενθύμηση είναι τόπος…

Ανάδραση

Πάντα έκανα ό,τι μπορούσα. Μπορείς να με καταδικάσεις για τη στάση, αλλά όχι για τις αποφάσεις μου.

Δεν εγκατέλειψα ποτέ αυτό που ζητούσες από μένα. Ακόμη κι αν ήταν φύσει αδύνατον κατάφερνα να φαίνεται ως θέσει.

Όμως και αυτό που μοιάζει κανονικό παύει να είναι, όταν αντιπαρατεθεί με τη φύση. Τότε πρέπει να σπάσεις τη γυάλα και να φύγεις.

Είμαι σίγουρη πως θα σου αρέσει να μείνεις μέσα με τα ζιζάνια. Ήσουν, άλλωστε, λάτρης του χλωμού.

Δεν θα κλείσω την τρύπα. Έχε το νου σου στον ήλιο!

Επιπολάζουσα ματαίωση

Είπαν πως θα τα βρούμε μαζί  όλα. Δεν θα κοιτάξουμε ξανά πίσω. Οι φωτιές θα σβήσουν και από τη στάχτη θα βγει προσδοκία νέου καρπού.

Δεν θα μπορούσα να ελέγξω την αλήθεια των λεγομένων παρά μόνο, αν έφτανα και πάλι στο ενδεχόμενο της ακύρωσης.

Μία μεγάλη, μαύρη, οπωσδήποτε ίσια μαύρη γραμμή για να μην προδίδει το οποιοδήποτε ενδεχόμενο αμφιβολίας.

Τα γράμματα αναπνέουν ακόμη κάτω από τις μουτζούρες κι από τα περιθώρια βγαίνουν αυτάκια και ουρές σαν παιδιά κλεισμένα σε κλουβί.

Ας μας ακυρώσουν, είπα.

No offence taken

No syllabus needed for me to unlock what lies behind your fearless shyness. Sadness is written all over your face. Hard to tell apart the moon shadows from sun brightness in your eyes.

I swear I could have made myself the centre of your universe, but what is the meaning, if you still can’t stand on your own in front of the cliffs.

The world around is rocking. I can’t imagine how things revolved in perfect order before we met. It was simply keep going chasing pavements, I suppose.

So rest light, my love.

No offence taken.