Στο φως της νύχτας

τα δώρα μου ανοίγω

ελπίδας πνοή.

Διάφλογες φωταύγειες

οι στιγμές είναι χρόνος.

Κάλαντα, φωνές

παιδικές, αγγελικές

μες τις γειτονιές.

Ανθίζουν χρυσάνθεμα

γιομάτα φως και χρώμα.

Κόκκινη μπότα

στο τζάκι κρεμασμένη

σε αναμονή.

Φεγγοβολή του μήλου

μες τις ράγες του χρόνου.

Ορφανό παιδί

κοιμάται στο φεγγάρι,

όνειρα κάνει.

Βροχή βιτσίζει στέγες

φέρνει κρύο και φόβο.

Στις παλάμες τους

τ’ αστέρια και τα ρόδια

σκορπούν το φως.

Ψηλαφώ τον σφυγμό τους

με μέγα συνεπαρμό.

Η Πρωτοχρονιά

με λαμπερό φόρεμα

ευχές μοιράζει.

Όνειρα ορμητικά

αστραπές ταξιδιάρες.

Το χρυσό φλουρί

ονειρεύεται φέτος

το φτωχό παιδί.

Ταξιδεύει τ’ όνειρο

στο αγριοχείμωνο.

Γράμμα θα στείλω

στον Άγιο Βασίλη

σάκο αγάπης.

Άγριος ο καλπασμός

στο σκάσιμο της μέρας.

Παιδιά, τρίγωνα,

όνειρα, ζεστές ευχές

χορεύουν παντού.

Μελωδίες μουσικής

με ολάνοιχτα πανιά.

Τι φασαρία!

Καλικάντζαροι πηδούν

στις στέγες σπιτιών.

Κορφολογώ τον χρόνο

μεσάνυχτα στον φόβο.