ΠΡΟΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

I

Τώρα πια μένουν

έρωτες, νύχτες, πόνοι.

Μείζων δε τούτων

των συλλαβών η λάμψη

σαν ήχος σαξόφωνου.

II

Η γλώσσα πάντως

να μην προπορεύεται.

Κρυφό μονάχα

χρυσάνθεμο να γίνει,

βαρκάδα στα σύννεφα.

III

Εικόνες, ήχοι

είν’ η παρηγοριά σας:

Των πάντων στέγη,

φεγγαρόφωτη δροσιά,

πληγών αλεξίπτωτο.

                        Νίκος Παπάνας