Λυγμοί που ηχούν

Μέσα απ’ τα φθινοπωρινά

Βιολιά

Γίνονται πόνος

Που ολοένα μου πληγώνει

Την καρδιά

Κατάχλωμος

Κάθε που το ρολόι

Χτυπάει την ώρα

Μέρες παλιές

Αναπολώ

Και κλαίω τώρα

Και φέυγω

Μέσα σ’ ένα σίφουνα

Κατατρεγμένος

Σαν δέντρου

Φύλλο κίτρινο

Ανεμοδαρμένος