Τα τρία γουρουνάκια
Ήταν που λέτε μια φορά / Τρία γουρούνια νεαρά
Ο Εδουάρδος, ο Ερρίκος / και ο ωραίος Λουδοβίκος
Φίλοι κι οι τρεις, αγαπημένοι / Νόστιμοι, ροζ, γεροδεμένοι
Ζούσαν στη Νότια Αφρική/ Κι ήτανε φίλοι καρδιακοί
Μέναν σε μια περιοχή / που χρειαζόταν προσοχή
Κυκλοφορούσε ένας λύκος / Ο τρομερός ο Φρειδερίκος
Που έβλεπε τα γουρουνάκια / Κι ονειρευόταν μπριζολάκια
Ονειρευόταν δηλαδή / ζαμπόν, λουκάνικα, λαρδί
Κρυμμένος μέσα στα κλαριά / Τα ’ βλεπε από μακριά
Τα ’ βλεπε ο λύκος με τα κιάλια / κι όλο του έτρεχαν τα σάλια
Το πήρε είδηση ο Ερρίκος / Το πήρε και ο Λουδοβίκος
Ο Εδουάρδος στην αρχή / Δεν φάνηκε ν’ ανησυχεί
Φίλοι μου, ο λύκος ο κακός / Δεν θα μας πιάσει: ειν’ κουτός
Είμαστε ξύπνια γουρουνάκια / Ξέρουμε κόλπα και κολπάκια
Μπορούμε να τον ξεγελάμε / Μπορούμε να του ξεγλιστράμε
Μα για καλό και για κακό / ας φτιάξουμε ένα σπιτικό!
Είμαστε σύμφωνοι, παιδιά; / Άχυρα φέρτε και κλαδιά
Εγώ θα μας εξασφαλίσω / Γρήγορα σπίτι θα μας χτίσω
Θα ’ναι υπερμοντέρνο μάλλον / και φιλικό στο περιβάλλον
Θα έχει προδιαγραφές / βεβαίως ευρωπαϊκές
Θα χτίσω οικολογικά / Μόνο με φυσικά υλικά
Κι ο Εδουάρδος, να! αρχίζει / Και αχυρένιο σπίτι χτίζει
Εύκολο ήταν, το τελειώνει / του βάζει πόρτα, την κλειδώνει
Του βάζει και στο φι και πι / ωραία αχυροσκεπή
Το βλέπει ο λύκος και γελά / Φουου κάνει, κι όλα τα χαλά
Φυσά ο λύκος από πέρα / Σκορπά το σπίτι στον αέρα
Άχυρα, χόρτα, καλαμάκια / Πού να κρυφτούν τα γουρουνάκια;
Τρέχουν και βρίσκουνε φωλιά / Προσωρινά σε μια σπηλιά
Έντι, δεν σκέφτηκες σταλιά / Έκανες προχειροδουλειά
Αύριο, λέει ο Ερρίκος / Θα χτίσει σπίτι ο Λουδοβίκος
Είναι πιο έξυπνος εν μέρει / Άρα, καλύτερα θα ξέρει
Να χτίσει σπίτι ασφαλές / Όμορφο και πολυτελές
Ο Λουδοβίκος ξύλα φέρνει / Μέχρι το βράδυ καταφέρνει
Να χτίσει ξύλινο σπιτάκι / Όμορφο, μέσα στο δασάκι
Ορίστε, Έντι, καμαρώνει/ Τώρα ο λύκος δεν ζυγώνει!
Μ’ άχυρα έχτισες, σαχλέ / Εγώ σας έχτισα σαλέ!
Ορίστε, Εδουάρδε, να! / Τέτοιο σαλέ είδες ξανά;
Θα ’μαστε όπως στην Αυστρία / Στις Άλπεις ή στην Ελβετία
Είναι πολύ μελετημένο /Και, φυσικά, καλοχτισμένο!
Είν’ υψηλής αισθητικής / Θα χαίρεσαι να κατοικείς…
Μα είν’ ο λύκος πάντα εκεί / Παραφυλά, καραδοκεί
Φυσά, φουσκώνει, ξεφουσκώνει / Και το σαλέ ξεθεμελιώνει
Οι ξύλινοι οι τοίχοι τρίζουν / Τα ξύλα ολόγυρα σκορπίζουν
Φυσά ο λύκος άλλες δυο / Κι όλα τα κάνει ρημαδιό
Τρέχουν οι φίλοι να κρυφτούν / Δεν ξέρουν πια τι να σκεφτούν…
Α φτάνει πια! Λέει ο Ερρίκος / Μ’ έχει κουράσει αυτός ο λύκος
Εγώ το πρόβλημα θα λύσω /Ήρθε η σειρά μου για να χτίσω
Θα χτίσω φρούριο, αμέ; / Με τούβλα και μπετόν αρμέ!
Όλοι ορμούν σαν παλαβοί / Χτίζουν γερή κατασκευή
Βεβαίως άξιζε τον κόπο! / Κι ας κάναν παραπάνω κόπο
Φυσάει ο λύκος ξεφυσάει / Κι απ’ το κακό του, τέλος σκάει!
Τα γουρουνάκια τ’ αφελή / Είν’ επιτέλους ασφαλή!
