Anno mundi
Αρχή του νέου χρόνου, έτη τόσα
Απ’ το Μπιγκ Μπαγκ, το Τσίμτσουμ, τον Κατακλυσμό
Ή την Εγείρα
Μα ποιος μετράει τον χρόνο, ποιος τα νερά
Ποιος τη σισύφεια πορεία
Του άθλιου προσκυνητή, του ένθεου
Του έντρομου
Του σαρκοφάγου, του κανίβαλου
Και ποιος τις σπείρες και τους λαβυρίνθους της εξέλιξης
Κι όλες τις λάθος θεωρίες, όλο λάθος;
Ο νέος χρόνος προς ή ο από;
Άραγε πλησιάζουμε
Κάπου, ποιος ξέρει πού
Ή μήπως οπισθοχωρούμε;
Κι ίσως βρεθούμε πάλι σε, ποιος ξέρει ποια
Σημαδιακή, ανύπαρκτη
Χαμένη, επινοημένη, άσχετη χρονολογία;
Ποιος ξέρει τι;
