2)

Οικογενειακό Άλμπουμ

(Πολύ έχουν γεράσει οι φωτογραφίες τους

Ή έχω πάρει φως εγώ

Ή βρίσκομαι

Στο σκοτεινό θάλαμο ακόμα

Κοιτάζοντας με μάτια ροζ

Πότε θ’ αρχίσει το Άλλο να εμφανίζεται)

 (Στη μια

Εκδρομείς

Καμένοι από δυνατή μαυρόασπρη λιακάδα

Χαμόγελα  αγκύλες

Παρενθέσεις στην ανυπαρξία)

-Γεια σας θείοι και θείες

Δεν σας γνώρισα

Τι κάνετε;

– Αιώνιοι παραθεριστές σε τόπο αναψύξεως…

Για λίγο ακόμα αποτυπωμένοι

Στο απόλυτο κενό

Γωνία

Καβάφη και Κρυστάλλη (ποιητική αδεία)

Στην όποια δόξα τους

Εξισωμένοι όλοι μας

Τα ορφανά

Κοίτα

Η Καθαρή Δευτέρα εκείνη

Ήδη αναλήφτηκε

Ο κίτρινος χαρταετός

Παρέσυρε

Το πεύκο

Το χορτάρι

Το κτίσμα το αυθαίρετο στο βάθος

Τη μαμά σου

Γεια σου

(Στην άλλη

Πιο παλιά ακόμη

Γέρικα  παιδιά μπροστά σε καγκελόπορτα)

-Ελάτε μέσα πια

Σκοτείνιασε

Ενάμιση αιώνα τώρα

-Να παίξουμε μαμά λίγο ακόμα

Λίγο

Θα ’μαστε εδώ γύρω

Στο Κρηπίδωμα

-Έχει απομακρυνθεί

Μην απομακρυνθείτε

Δεν σας βλέπω

(Απομακρύνονται όλα

Φταίω ο θεατής

Ο παντεπόπτης

Μη αυτόπτης μάρτυρας:

Τις τελευταίες έξι ώρες

Τι απροσεξία

Αφαιρέθηκα

Κι ο Εύριπος για πάντα παρασύρθηκε απ’ τη σελήνη

Τώρα

Για πάντα σε παλίρροια

Πλαγκτόν ψυχών

Ατέρμονας ιμάντας ανεβάζει

Φωσφορίζοντας

Στον γαλαξία)

(Η τρίτη

Από βάφτιση

Οι καλεσμένοι έχουν πια πεθάνει

Ο ιερέας ο θεός το βρέφος

Εκείνο το Ηράκλειο)

-Πού πήγανε;

– Εξαερώθηκαν

Έμειναν

Να αιωρούνται ακατάληκτα

Στη νύχτα

Σμήνη κουνουπάκια

Τα ονόματα

……………………………………………………………