Ακολουθώ

Ο άνθρωπος ακολουθώ το ποίημα, διαπλέει

Παράλια αχαρτογράφητα

Αχαρτογράφητο, πεισματικά, ανώφελα

Μέχρι το πόντισμα σε άλλα βάθη

Πνίγεται-

Τότε, πάντα σχεδόν, μια λέξη

Άγνωστη λέξη – τρίαινα μπήγεται άξαφνα στο χάος

Θάλασσα αναβλύζει πάλι κι ανεβαίνει-

Και ναυαγώ σε άγνωστο πλανήτη-

Ορθώνομαι

Ορθώνομαι, αλλά

Συλλογισμοί διάττοντες

Στην άμμο με καρφώνουν πάλι να ριζώσω-

Απλώνω πιο βαθιά

Ήσυχα, στην απέραντη ελευθερία

Σαν ήδη όλα τα βιβλία να ’χουνε γραφτεί

Σαν να ’χουν όλες οι θρησκείες ιδρυθεί

Και σα να’ χουν εκλείψει-

Τα πανθ’ ορώσα

Υπεράνω των υδάτων εκκρεμεί

Σεβάσμια πανσέληνος –

Φωτίζεται

Φωτίζεται για μια στιγμή ξανά

Το βυθισμένο σκηνικό εκείνο, όπου

Καθώς αφηνιασμένος ο αιώνας

Στο διάβα του τα παρασέρνει όλα

Μένουν να φέγγουν

Τα παιδικά κειμήλια, οξειδωμένα

Να θάβονται και να ξεθάβονται αέναα

Στου λόγου του κινούμενου την άμμο –

(Τρία ποιήματα από τη συλλογή “Άμμος και λίγα βότσαλα” – που μόλις κυκλοφόρησε). Εκδ. Ροές