… Ήτανε πολύ μεγάλοι αέρηδες
πάνω στη γη των ανθρώπων –
πολύ μεγάλοι αέρηδες επί το έργον,
ανάμεσά μας,
Που μάς τραγουδούσαν τη φρίκη
του να ζεις,
και μας τραγουδούσαν
την τιμή του να ζεις, α!
μας τραγουδούσαν και μας τραγουδούσαν
στην πιο υψηλή κορυφή του κινδύνου,
Και πάνω στα άγρια φλάουτα
της δυστυχίας μάς οδηγούσαν,
καινούργιους ανθρώπους
στους καινούργιους μας τρόπους.
Ήτανε πολύ μεγάλες δυνάμεις επί το έργον
πάνω στο δρόμο των ανθρώπων –
πολύ μεγάλες δυνάμεις
στη θλίψη
Που μάς κρατούσαν έξω
από τη συνήθεια και μας κρατούσαν
εκτός εποχής, ανάμεσα στους ανθρώπους
της συνήθειας, ανάμεσα στους ανθρώπους
των εποχών,
Και πάνω στην άγρια πέτρα
της δυστυχίας μάς απέδιδαν
την τρυγημένη γη για νέες
γαμήλιες χαρές
Και μ’ αυτήν την ίδια κίνηση
μεγάλα κύματα εν αναπτύξει
που μας παίρνανε μια νύχτα
μέσα σε τέτοια κύματα υψηλής γης
μέσα σε τέτοια κύματα υψηλής θάλασσας,
Και μας ύψωναν ανθρώπους
νέους, στην πιο υψηλή κορυφή
της στιγμής, και μία νύχτα μας άφηναν
σε τέτοιες όχθες, μας άφηναν
Και η γη μαζί με μας,
και το φύλλο και η μάχαιρα –
και ο κόσμος όπου άνοιγε δρόμο
μια καινούργια μέλισσα …
Έτσι με την ίδια κίνηση ο κολυμβητής,
στην αντιστροφή της κίνησής του,
ζητώντας την δίδυμη νεότητα του ουρανού,
ξάφνου ψηλαφεί με το πόδι του
το στρίφωμα της ακίνητης άμμου,
Και η κίνηση ακόμη μέσα του
εγκατοικεί και τον προωθεί,
που δεν είναι παρά ανάμνηση – ψίθυρος
πνοή μεγαλοσύνης στον έλικα του όντος,
Και οι υπεξαιρέσεις της ψυχής
κάτω από τη σάρκα για πολύ διάστημα
την κρατάνε άπνοη – ένας άνδρας
ακόμη μέσα στη μνήμη του ανέμου
ένας άνδρας ακόμη στη μέθη του ανέμου
σαν από κρασί …
Βιογραφικό Σημείωμα
Ο Alexis Leger παγκοσμίως γνωστός ως Saint-John-Perse γεννήθηκε το 1887 στο Pointe à Pitre της Γουαδελούπης (Γαλλική αποικία, Αντίλλες) και πέθανε το 1975 στην Giens (επαρχία Var, νοτιοανατολική Γαλλία). Διπλωμάτης, ετέθη εν αποστρατεία το 1940 από την κυβέρνηση του Vichy. To 1941 μετοίκησε στις ΗΠΑ όπου έγραψε το έργο “Vents” το 1946. Το 1960 του απενεμήθη το βραβείο Νόμπελ. Η ποιητική συλλογή “Vents” είναι ένα φιλοσοφικό/μεταφυσικό έργο με έντονη την επίδραση του καθολικισμού, μέσα στο ρεύμα της υπαρξιακής αγωνίας του 20ου αιώνα, αλλά και του ρομαντικού ουμανισμού της Αναγέννησης. Ιστορία της κοσμογονίας, τραγικός διάλογος με το θείον, ενισχυμένος από την ρίψη της ατομικής βόμβας το 1945. Το ποίημα αναδεικνύεται από την μουσική του και τις μοναδικές συγχορδίες του, μέσα σε λεκτικά πεδία που συχνά εγγίζουν τον λογιοτατισμό και την στεγνότητα. Όταν συμβαίνει αυτό, το πάθος διαπερνάει το κέλυφος του αστισμού και της érudition και ο ποιητής μεγαλουργεί. Ακούονται παρηχήσεις από το πέλαγος των Αντιλλών, μεταξύ άλλων. Υπάρχουν έντονες ομοιότητες με το έργο της Ελληνίδας ποιήτριας Λύντιας Στεφάνου (1927-2013), «Τοπία από την Καταγωγή και την Περιπλάνηση του ΥΚ».
Επειδή το βιβλίο μου «Vents» χάθηκε, χρησιμοποίησα το internet και την εξαιρετική απαγγελία του Laurent Terzieff.