Απόσταγμα σοφίας μεγάλων ανδρών του αρχαίου ελληνικού κόσμου.
Δημοσθένη
Ο Δημοσθένης έλεγε ότι, όταν του ερχόταν πολλές φορές να ευχηθεί να εκλείψουν οι κακοί, φοβόταν μήπως με την ευχή κάνει την πόλη παντελώς έρημη.
Αλεξάνδρου
Ο Αλέξανδρος, όταν κάποιοι τον προέτρεπαν να δει τις θυγατέρες τού Δαρείου και τη γυναίκα του που ξεχώριζε σε κάλλος, είπε: «Είναι ντροπή οι άντρες που βγήκαν νικητές να ηττώνται από γυναίκες».
Ο Αλέξανδρος και η οικογένεια του Δαρείου. Charles Le Brun
Αισχύλου
Σοφός είναι όποιος ξέρει τα χρήσιμα, όχι όποιος ξέρει πολλά.
Διογένη
Ο Διογένης λέει: « Οι άνθρωποι ζητούν απ’ τους θεούς με προσευχές υγεία∙ όμως οι περισσότεροι κάνουν όλα όσα είναι ενάντια στην υγεία».
Ο Διογένης είπε ότι οι μεν άλλοι ζουν για να τρώνε, ενώ αυτός τρώει για να ζει.
Πυθαγόρα
Πιο δύσκολο είναι να είσαι δούλος των παθών παρά των τυράννων.
Κανείς δεν είναι ελεύθερος, αν δεν κυριαρχεί στον εαυτό του.1
Φιλήμονος 2 από τον Ἀγύρτην.
Ω, πόσο κακή είναι η φύση του ανθρώπου γενικά!
Γιατί διαφορετικά ποτέ δεν θα ’χε ανάγκη από νόμο.
Σόλωνa
Ο Σόλων, όταν ρωτήθηκε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να κυβερνώνται οι πολιτείες, είπε: « Εάν οι μεν πολίτες υπακούν στους άρχοντες, οι δε άρχοντες στους νόμους».
Ο Σόλων, όταν ρωτήθηκε πώς θα ήταν δυνατόν να μη διαπράττεται αδίκημα σε μία πόλη, είπε: « Αν αγανακτούσαν το ίδιο οι μη αδικούμενοι με εκείνους που αδικούνται».
Πλουτάρχου από το «Ότι πρέπει η γυναίκα να μορφώνεται».
« Μη δώσεις σε παιδί μαχαίρι», λέει η παροιμία∙ εγώ, δε, θα έλεγα « μη δώσεις πλούτη σε παιδί μηδέ σε άνθρωπο αμόρφωτο απόλυτη εξουσία».
Αριστοτέλη
Ο Αριστοτέλης είπε: « Επειδή τα πράγματα δεν γίνονται όπως τα θέλουμε, πρέπει να τα θέλουμε όπως γίνονται».
Δημοκρίτου
Πολυτελές τραπέζι παραθέτει η τύχη, μα με αυτάρκεια η φρόνηση.
Σωκράτη
Ο Σωκράτης σε κάποιον που τον ρώτησε ποιος είναι ο πιο πλούσιος άνθρωπος είπε « αυτός που αρκείται στα ελάχιστα». Γιατί η αυτάρκεια είναι ο πλούτος της φύσης.
To ίδιο είναι να βάλεις φορτίο πάνω σε άρρωστο και να δώσεις ευτυχία σε απαίδευτους.
Αρκεσιλάου3
Ο Αρκεσίλαος έλεγε ότι, όπως όπου υπάρχουν πολλά φάρμακα και πολλοί γιατροί εκεί υπάρχουν οι περισσότερες αρρώστιες, έτσι λοιπόν και όπου υπάρχουν πολλοί νόμοι, εκεί απαντά και η μεγαλύτερη αδικία.
Ευριπίδη
Μη μου πεις για πλούτο∙ δεν θαυμάζω έναν θεό,
που κι ο χειρότερος εύκολα τον αποκτά.
Οι λύπες γεννούν στους ανθρώπους αρρώστιες.
Ποιος ξέρει εάν είναι ζωή αυτό που θάνατος αποκαλείται,
η δε ζωή είναι θανή;
1)Και ο Πλάτων δύο αιώνες αργότερα θα γράψει στους Νόμους του: « […] το να νικά κανείς τον εαυτό του είναι η πρώτη και η πιο σημαντική νίκη∙ αντίθετα, το να ηττάται από τον ίδιο του τον εαυτό είναι το χειρότερο και πιο ταπεινωτικό απ’ όλα. Αυτό βέβαια φανερώνει ότι μέσα στον καθένα μας γίνεται ένας πόλεμος ενάντια στον εαυτό μας».
2)Φιλήμων: Σημαντικός κωμικός ποιητής, εκπρόσωπος της Νέας κωμωδίας, από τις Συρακούσες της Σικελίας ή τους Σόλους της Κιλικίας (361-263 π. Χ.). ΄Ηρθε στην Αθήνα, όπου συναγωνίστηκε τον Μένανδρο και τιμήθηκε με το δικαίωμα του Αθηναίου πολίτη. Από τα έργα του ⸺ περίπου ενενήντα ⸺ σώζονται μόνο αποσπάσματα. Ο Ρωμαίος κωμωδιογράφος Πλαύτος επεξεργάστηκε στα έργα του Mercator και Τrinummus τον Ἔμπορον και τον Θησαυρόν του Φιλήμονος αντίστοιχα.
3)Ο Αρκεσίλαος ήταν φιλόσοφος από την Πιτάνη της Μ. Ασίας (315-241 π. Χ.). Ερχόμενος στην Αθήνα εισήλθε στον πλατωνικό κύκλο και το 268 π. Χ. ανέλαβε τη διεύθυνση της Ακαδημίας. Καταπολέμησε τη στωική θεωρία της γνώσης και ακολουθώντας τον Πλάτωνα δίδασκε ότι δεν είναι δυνατόν να αποκτήσουμε τη γνώση στηριγμένοι στην αισθητηριακή αντίληψη. Προχωρώντας μάλιστα περαιτέρω υποστήριξε ότι η ανακάλυψη της αληθινής γνώσης είναι αδύνατη, εισάγοντας με αυτόν τον τρόπο τον σκεπτικισμό στην Ακαδημία. Ο Αρκεσίλαος, όπως οι περισσότεροι σκεπτικιστές, όπως και ο Σωκράτης, δεν έγραψε τίποτε∙ τη διδασκαλία του τη μετέδιδε μόνο προφορικά.