Και όμως τα δεσμά του παρελθόντος και του μέλλοντος
Συνυφασμένα μέσα στην αδυναμία του κορμιού που αλλάζει,
Το ανθρώπινο γένος προστατεύουν από ουρανό
και κόλαση
Που η σάρκα δεν μπορεί ν’ αντέξει.
Ο παρελθών ο χρόνος και ο μέλλων χρόνος
Δεν επιτρέπουν παρά ελάχιστη συναίσθηση.
Να συναισθάνεσαι σημαίνει να μην είσαι μες στο χρόνο
Αλλά μόνο μέσα στο χρόνο μπορούν
η στιγμή μες στον ροδώνα,
Η στιγμή στην κληματαριά που τη χτυπά η βροχή,
Η στιγμή που πέφτει η νυχτερινή αχλή
στο ανεμοδαρμένο παρεκκλήσι
Στη μνήμη να επανέλθουν· συνυφασμένες με το μέλλον και το παρελθόν.
Μόνο μέσω του χρόνου ο χρόνος κατακτάται.
(…)
