ΖΩΗ ΚΑΤΣΙΑΜΠΟΥΡΑ: Τα πετεινά του μετρό
Ήταν βράδυ, κάπως αργά, και στο μετρό δεν είχε πολύ κόσμο. Καθίσαμε με την Α. σε δυο απέναντι θέσεις και μιλούσαμε απορροφημένες τόσο, ώστε να μη δώσουμε μεγάλη σημασία στους…
Ήταν βράδυ, κάπως αργά, και στο μετρό δεν είχε πολύ κόσμο. Καθίσαμε με την Α. σε δυο απέναντι θέσεις και μιλούσαμε απορροφημένες τόσο, ώστε να μη δώσουμε μεγάλη σημασία στους…
Μια μέρα, πριν μερικά χρόνια, τα παιδιά της γειτονιάς έπαιζαν στον δρόμο -εκείνα νιώθουν το χρυσό φως και τη δύναμη της ζωής. Χαίρονταν στα σοκάκια με τις βοές που έστελναν.…
«Αχ! Πώς με πονούν τας ημέρας αυτάς αι αρθρώσεις μου... Εγώ που ήμην πρώτη εις τους περιπάτους, τα γλέντια, τα κυνήγια, σήμερον δεν δύναμαι παρά να μεταφερθώ από το υπέροχο…
Μια παχουλή γάτα, η Π., αρκετά μπλαζέ και φιλοσοφημένη, διέσχιζε την λεωφόρο Αλεξάνδρας. Στο πλάτωμα της θεάς Αθηνάς επιβιβάσθηκε σ’ένα μικρό αυτοκίνητο που οδηγούσε μια γυναίκα, η Λ. Η Λ.…
Αδιαφορώντας για την αυξανόμενη απογευματινή κίνηση στον δρόμο, ο ταξιτζής γύρισε ξαφνικά και μου είπε με ένταση στην φωνή του: «Εσύ ήσουνα!» «Τι θέλετε να πείτε;» τον ρώτησα ενώ…
DOCUMENTA ΣΤΟ ΑΛΜΠΟΥΚΕΡΚΙ (μια ιστορία μόνο για αρτ αφισιονάδος) Σιγή αλμυρή και μεταλλική μέσα στον κλωβό – εγκατάσταση, του Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας του Αλμπουκέρκι, όπου ένας υγρός σπινθήρας…
Άτιτλο Κινδύνευες να σκοτωθείς από το ετοιμόρροπο κτίριο της απέναντι πολυκατοικίας που ήταν πνιγμένο στους θάμνους και γεμάτο ρωγμές από σεισμικές δονήσεις εκατοντάδων ρίχτερ. Φήμες λένε πως όταν ήταν μικρό το έδεναν γυμνό…
Ο ΚΑΘΕΤΙ ΚΑΙ Η ΚΑΘΕΠΩΣ / ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ Εκείνη είχε μόλις μετακομίσει σε μία τετραώροφη πολυκατοικία, σε ένα μεσοαστικό προάστιο της πόλης. Είχε χωρίσει από τον…