Ένα σύμπαν κατάστικτο από άπειρους κόσμους που γεννιούνται, ακμάζουν και πεθαίνουν˙ μια θεωρία για την εξέλιξη των ειδών που προαναγγέλλει τον Δαρβίνο˙ μια θεολογία που ιχνογραφεί την Περί Θεού αυταπάτη, κατηχεί…
(...) Η ζωή, σε ένα μη ατομικό επίπεδο, συνεχίζεται. Περνάμε από διάφορες φάσεις της ιστορίας του ανθρώπινου είδους, της ζωής, του πλανήτη, που συνυπάρχουν ταυτόχρονα στο υβριδικό αυτό καλειδοσκόπιο των…
Ποιήματα οικολογικού και πολιτικού προσανατολισμού για πολλαπλές αναγνώσεις. Ο λόγος λιτός, λακωνικός ευθύβολος και τα νοήματα πυκνά. Τα θέματα που κυριαρχούν είναι από τη μία η μεγάλη αγάπη και η…
«Όσο κι αν οραματιζόμαστε κάποια μελλοντική τελείωση, η εμπειρική…
ΑΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΤΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ Στο καινούργιο του βιβλίο ποίησης Το παράδοξο του ζην ο Διονύσης Στεργιούλας μάς καλεί με τον ποιητικό του λόγο να παρακολουθήσουμε μαζί του την παραδοξότητα της ζωής.…
Το παλίμψηστο της ποίησης Φέρνω στο μυαλό μου τους μύθους του Αισώπου, την Κοκκινοσκουφίτσα, τα εφτά κατσικάκια, τα τρία γουρουνάκια, τη στέπα του Έρμαν Έσσε, τον πατέρα του Μόγλη,…
Τρίτη εμφάνιση στο χώρο των εμπεδώσεων της δημιουργικής γραφής. Η ποιητική κυριολεξία δρα επιτυχώς. Καθώς αντανακλάται στην επιφάνεια του καθρέφτη των φαινομένων, ο λόγος, με τη συνδρομή λυσιτελών συντακτικών…
Τα άτομα που δεν κοιμούνται καλά είναι λιγότερο ή περισσότερο ένοχα: Ποιο το φταίξιμό τους; Αναγκάζουν τη νύχτα να είναι παρούσα (Μωρίς Μπλανσό) Ο Σπύρος Μπρίκος είναι γιατρός.…
Εκείνο το καλοκαίρι του 2003, την πρώτη μέρα του Αυγούστου, ο Κώστας Στεργιόπουλος, ένας από τους πιο έγκριτους μελετητές…
μια σπάνια αθωότητα εκτός κάδρου Η προσπάθεια ενός νέου ποιητή να μιλήσει σχεδόν κελαηδώντας για όσα βρίσκονται ως προσδοκία, ευτυχία ή ανάμνηση, πέρα από τα όρια ενός πίνακα. Ενός…
Ολόκληρη η ποίηση της Πατ Πάρκερ αποτελεί πρωτίστως μια πράξη αγάπης· μια καθημερινή, επίμονη, επαναστατική πράξη αγάπης, όπως ακριβώς η στάση ενός ευσυνείδητου πολιτικού όντος. Αγάπη, Δικαιοσύνη, Ελευθερία είναι τα…
1η Μαΐου Έχει κι αυτός την ιδιοπροσωπία του. Μήνας ευώδης και ευειδής. Μήνας λουλουδιασμένος. Με τη δική του ραδινή μελαγχολία. Του λίγου και υφέρποντος. Του πρόσκαιρου μεμυρισμένου άνθους. Μα…
