Χιόνι Το χιόνι, αυτό το λευκό εξαγνιστικό κάλυμμα της κάθε ασχήμιας, ασκεί πάνω μας γοητεία που μοιάζει με την «Παρ ‘ολίγον ευτυχία» του Ελύτη. Όνειρο ευτυχίας, συνδυασμένο πάντα με την…
Ο Οδυσσέας Ελύτης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1911. Οι γονείς του Παν. Αλεπουδέλης και Μαρία Βρανά κατάγονταν από τη Μυτιλήνη και ήταν εύποροι. Από το 1929 πραγματοποιεί τη…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΓΗ; Ξημέρωμα η ψυχοκόρη Σάρα ντύνεται Φορά την μπλε της πουκαμίσα και την παλιά με τα κεντίδια Την μια πάνω στην άλλη Τυλίγεται στο…
Το τραγούδι είναι μέσα μας, μα τίποτα δεν ακούγεται, παρά η σιγή - το τραγούδι είναι μέσα στα πράγματα, τα ζώα, τα φυτά η κτίση αναπέμπει ύμνους σιωπηλούς αποκρυπτογραφούνται από…
Οι δυο γέφυρες Από τα ουράνια τόξα κάτω ώς τις αερογέφυρες είδα τους φίλους μου έναν-έναν να εκτοξεύονται προς τις πλωτές ή κρεμαστές του διαστήματος Εγώ κρατώ τις δυο σημαίνουσες…
Ο παρατηρητικός αναγνώστης εντοπίζει στα στοιχεία ταυτότητας του βιβλίου δύο ονόματα «τρανά», όπως θα έλεγε και ο Σικελιανός, τα οποία διεκδικούν το μεγάλο ενδιαφέρον και την προσοχή μας. Αρχίζω από…
ΠΕΡΑΣΑ Περπατῶ καὶ νυχτώνει. Ἀποφασίζω καὶ νυχτώνει. Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη. Ὑπῆρξα περίεργη καὶ μελετηρή. Ξέρω ἀπ᾿ ὅλα. Λίγο ἀπ᾿ ὅλα. Τὰ ὀνόματα τῶν λουλουδιῶν ὅταν μαραίνονται, πότε πρασινίζουν οἱ…
Υπαρξιακές ερωταποκρίσεις Τι ωραίος που ήταν ο έρωτας! Πολιορκούσε χωρίς ενοχές πολεμούσε χωρίς αιχμές, χωρίς φιλοδοξίες. Λιοπύρι τα μεσάνυχτα καλοκαιριά στον πάγο έρωτας, το αντίθετο του αληθινού έδινε στο πραγματικό…
ΕΡΩΤΙΚΟ Για μέρες στο χέρι πλένω φανέλες τις κάλτσες στη σόμπα αλλάζω μεριά. Σε μπαρ τις νύχτες ξοδεύω τις μπάρες χαϊδεύω σώμα και πνεύμα ματαίως πουλώ. Ο…
Έγραφε ο Τέλλος Άγρας για το περιοδικό «Παναθήναια»: «Τα ‘‘Παναθήναια’’, τα μεγαλόσχημα και πάντα κομψά, τ’ αριστοκρατικά, τα νεωτεριστικά, τα πατριωτικά και προ παντός τα ωραία» ( Κριτικά, τόμ. 2ος…
ΛΥΚΟΣ Ουρλιάζω τις λέξεις μου στο φεγγάρι στο χαρτί το μελάνι μόνο, φυλακισμένο. ΠΟΙΗΣΗ Μια πράξη διαρκής μονότονη χωρίς σημασία μπροστά σ’ ένα καθρέφτη μια παντομίμα ξεψυχά. ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ…
Η ποίηση της Ελένης Σαμπάνη έχει το εξής ενδιαφέρον: ενώ διαθέτει μια γλώσσα λιτή, απέριττη, καθαρή, απόλυτα ρεαλιστική, καταφέρνει εντούτοις να κρύψει πάρα πολλά νοήματα μέσα σε μια φαινομενικά απλή…
