Όταν ένας πολιτικός αρχηγός, πχ, (ή γενικά κάποιος που επιθυμεί σφόδρα να δείξει πως διαθέτει ανώτερο επίπεδο) κάνει βαρυσήμαντη ομιλία, ένας ποιητής λυπάται που δεν μπορεί να αυτοκτονήσει -όχι τίποτ’…
Μαζεύτηκαν στην αποβάθρα Σούρουπο κι η θάλασσα μουντή Γλάροι πεινασμένοι φτερουγίζουν Κρώζουν μονότονα Ανήσυχοι Μια ξεχασμένη γυναίκα ανέβηκε στο ξύλινο παγκάκι Μόνη στο σύθαμπο Τα χέρια σφιχτά μπροστά της Ψύχρα…
Λαθρεπιβάτης Το ταξίδι της ζωής σήμερα που έχει ξεφύγει από το ταξίδι των ονείρων μας, με την ελευθερία των ανθρώπων υπό περιορισμό μια και οι κανόνες όπως τους ορίζουν…
ΘΕΟΜΑΧΙΑ Μήτε ο φόρος ο ληστρικός που έρχεται ανελέητα και ορμητικά σαν αυγουστιάτικο μελτέμι, μήτε η αρρώστια που χτυπάει γύρω μου κι ακόμη ασύστολα μ’ αποφεύγει, μήτε ο Θάνατος…
Το παιδί αρχίζει να γράφει ζωγραφίζοντας τα σύμβολα, και να ζωγραφίζει γράφοντας τις μικρές του ιστορίες. Σ’ αυτή την πρωτογενή εκδήλωση, το βασικό ένστικτο προς έκφραση και δημιουργία είναι αδιαφοροποίητο,…
1. Τα ’βαλε κάποιος όλα σ’ ένα ποίημα κι έμεινε ο κόσμος άδειος να χάσκει να τον καταπιεί Μετά άδειασε το ποίημα αλλά είχε καταστρέψει τον κόσμο. Και μετά Πέθανε…
Η λεπτή αποχρώσα που ξεχωρίζει την Ποίηση απ' την Οίηση είναι το Π της Πανσελήνου Του Παντός του Πάθους, των Παθών, του Πένθους ίσως και του Παράδεισου
Εγώ, που από ανεπίγνωστη πίνω πηγή Εγώ, που κυνηγώ το άγνωστο πραγματικό Εγώ, που με το μέλος και τη σάρκα την παλλόμενη των λέξεων υπάρχω…
Να τρυπάς με μια καρφίτσα τις λέξεις στην καρδιά τους, ύστερα να τις λες μία-μία αργά-αργά μέχρι να ματώνουν τα χείλη σου απ’ το φυλακισμένο αίμα. Δεν έχεις άλλη επιλογή.
Αγαπημένες μου, Μαντάμ Σιλένα και Κυρία Φώφη, Είδα την κουβέντα σας και μπήκα. Πράγματι 21 του Μάρτη έχουμε ένα κάρο γιορτές, εγώ όμως μόνο την ημέρα της Ποίησης και…
Ποίηση Ποίηση είναι Τα όνειρα που έρχονται Ενώ δεν είσαι κοιμισμένος. Είναι η βροχή Που πέφτει στα φύλλα Ενός δέντρου που δεν υπάρχει. Να αυτοπυροβολείσαι Με ένα άσφαιρο όπλο Και…
Ο μονόλογος της ερχομένης Ανήκω στα φυτά της οικογένειας των εβενοειδών... Ουδέποτε εξαγνίζομαι μονάχα αποξεχνιέμαι σκοντάφτω πριν φανερωθώ και στη σκηνή διά θαλάσσης ανεβαίνω. Ανέγγιχτη και τρυφερή ανεξιλέωτη και παγωμένη…
