Δώρα Μίζη: δυο ποιήματα

ΞΗΜΕΡΩΜΑ Δεν είχε χαράξει Μαυρίλα γύρω -γύρω τύλιγε το κορίτσι Σηκώθηκε ξαφνικά, χορεύοντας Συνέχισε τον χορό του ονείρου Με ένα αγόρι άγνωστο , γνώριμες, οικείες κινήσεις όμως, κυκλικές, ακριβείας. Προσπάθησε…

0 Comments

Σταμάτης Πολενάκης: ποιήματα

Αν επιστρέψεις κάποτε στην πόλη της Βόννης κάποια μέρα της άνοιξης κάτω από τον ίσκιο της καστανιάς σκέψου τη ραχιτική Μαργκαρέτε που διαλύθηκε μέσα σε μαύρες στήλες καπνού/ τον Γιοχάννες Μπραμς…

0 Comments

Καίτη Παυλή: Δυο ποιήματα

Ξημέρωμα στην Ιντλίμπ   Τόσος σωρευμένος πόνος Σε ερείπια πόλεων οδύνη τόση Κραυγές, οιμωγές, θάνατος Και πατημασιές πολέμου πάλι;   Ξύπνησα με φοβερές βροντές και λάμψεις Κι άκουσα του παιδιού…

0 Comments

Θανάσης Τριανταφύλλου: δυο ποιήματα  

Του καλοκαιριού   Γεμάτο το πανέρι κίτρινα πορτοκάλια Ελιές και ζουμερά σταφύλια Γέρνει η πατρίδα κατηφορίζοντας στη θάλασσα Στο δρόμο ξερικές συκιές φορτωμένες μέλι Στους πάγκους κόκκινα καρπούζια.   Γυμνά…

0 Comments

Στέφανος Κωνσταντινίδης: Τρία ποιήματα για την Κύπρο, 46 χρόνια μετά…  

Ο πικρός Κυπριακός Ιούλης Κι εγώ που νόμιζα πως ο Ιούλης είναι μονάχα ανάμνηση πικρή μιας άλλης εποχής -μιαν νύχταν, νύχταν σιανή, τζιαιρόν Δευτερογιούλην- Μη βιάζεστε πάντα υπάρχει καιρός για…

0 Comments

Καίτη Παυλή: Δυο ποιήματα

Η  αρχιτεκτονική της διαγραφής   Πήρες μια γομολάστιχα μεγάλη κι έσβησες Αυτά που υπήρξαν κι είναι ακόμα εδώ κι αντέχουν Ανθρώπους, κτίσματα και ιστορίες. Είδες μονάχα αυτά που ήθελες μέσα…

0 Comments