Ο πολυγραφότατος ποιητής της Θεσσαλονίκης Τόλης Νικηφόρου, άοκνος και συνεπής στην ποιητική του πορεία, ενεργοποίησε και πάλι το βασικό χαρακτηριστικό της ύπαρξής του, την ποιητική του γραφή, και εξέδωσε πρόσφατα…
Ο θλιβερός πολιτισμός Ο τεχνοκρατικός Μεσαίωνας αγάλι αγάλι αποβάλλει τον άνθρωπο ανδρείκελο του κέρδους τζουτζές των αλγορίθμων εκτοπίζεται από τις εφευρέσεις του έρμαιο ανεύθυνης υπερπληροφόρησης δυσκίνητο θύμα υπερκατανάλωσης θεατής της…
Κατ’ αρχάς ο τίτλος. Η Ανδρομάχη όταν λιώσουν οι πάγοι και φυσικά η Ανδρομάχη είναι ένα πρόσχημα. Και, φυσικά, ίσως η καλύτερη απόδειξη του τι επιζεί από έναν κόσμο οριστικά…
Η πολυδιάστατη τρυφερότητα του Νικολάου Κουτσοδόντη Θα ξεκινήσω με ένα ποίημα από τη συλλογή . τι σου λεω όταν ξυπνάς κατσούφης Όχι με τις φιλοδοξίες ενός καναρινιού…
Γνωστό είναι, κοινός τόπος είναι ότι η ποίηση έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώνει αλλά και να μεταμορφώνεται. Έχει τη δύναμη να μετουσιώνει τις εμπειρίες μας, τα καθημερινά μας βιώματα σε…
Δίγλωσση έκδοση των φιλοσοφικών-υπαρξιακών ποιημάτων ενός καθηγητή, επιμελημένη άριστα από τον ρέκτη τής τυπογραφικής τελειοθηρίας Κωνσταντίνο Ι. Κορίδη. Ο Μάξιμος Αλυγιζάκης υπηρέτησε ως ακαδημαϊκός δάσκαλος στην Ελβετία για περισσότερες από…
Ο θάνατος και το πάσχον σώμα Μολονότι το βιβλιαράκι του Γιάννη Πάσχου Ο Χριστός παρακαλάει το σώμα του να κατέβει απ’ τον σταυρό (εκδ. Περισπωμένη) χαρακτηρίζεται ως ποίημα, και…
Σ’ έναν τόπο δυστοπικό, σε μια ανθρωπότητα στενάζουσα, όπως είναι η σημερινή, σε μια πατρίδα εξόχως προβληματισμένη, (κι αυτό είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε για την κατάστασή μας),…
ΠΑΤΡΙΚΟ Στέκεσαι τρίζοντας πατάς προσεκτικά -όχι πάλι βουτιές σε θάλασσες που παραφυλάνε κάτω απ το πάτωμα. - Τώρα και πάντα , τα μεσημέρια κατακαλόκαιρο έρχονται. Όλοι αποσύρονται στους ίσκιους…
Είναι κάπως σπάνιο να βλέπουμε λογοτέχνες να γράφουν βιβλία από κοινού. Συνήθως η συγγραφή, ειδικά η ποίηση, είναι μια πολύ μοναχική διαδικασία, ο ποιητής είναι μόνος, έχει απέναντί του τον…
Φανή Αθανασιάδου – Παραλλαγές σε ένα σώμα Διαμέρισαν τα μέλη όχι τον ρουχισμό της το προτίμησαν ήταν πιο εύκολο και βολικό να εξαφανίσουν μια ύπαρξη παρά να διαχειριστούν τα υπάρχοντά…
Ο ρυθμός που ρυθμίζει το άρρυθμο, ο θυμός που απορρυθμίζει τον θύμο, ο αδένας του δύσθυμου που ένας ρυθμός τον συνεφέρνει στο εύθυμο και τι πιο δύσθυμο από τον χρόνο…
