Λίζα Διονυσιάδου: Έρωτας άηχος  

Την άνοιξη εκείνη, έπιναν το κρασί νερωμένο                    (ενίοτε με πάγο), και τον έρωτα πασπαλισμένο         με λεκτικές φιοριτούρες. Πίσω από την πόρτα που έμοιαζε ανοιγμένη, δεν υπήρχε τίποτα                      …

0 Comments