Παυλίνα Παμπούδη: Έαρ
Έαρ αρχαίο, αθάνατο Από τη στάχτη του χειμώνα Ο ανερμήνευτος κωδίκελλος στο τέλος των γραμμένων- Νιώθεις το αεράκι; Άτολμο, όλο χνούδια και σε πτήση χαμηλή; Είναι αυτό το ίδιο…
Έαρ αρχαίο, αθάνατο Από τη στάχτη του χειμώνα Ο ανερμήνευτος κωδίκελλος στο τέλος των γραμμένων- Νιώθεις το αεράκι; Άτολμο, όλο χνούδια και σε πτήση χαμηλή; Είναι αυτό το ίδιο…
Φοινικόκλαδα μονάχα σφήκες τρυγάν τα λουλούδια τους. Πάντα λουφάζεις. Θεέ μου, είσαι εδώ; Πώς δεν σε βρίσκω; Άμφια παπά τα αμαρτήματά σας ερωτεύτηκαν. Τέτοι’ αγνότητα …
[το κείμενο είναι βασισμένο στην ταινία του Γιάννη Καρπούζη ο δρόμος για το ΈΑΡ] Πράγματι ἡ νύχτα μὲ συμφέρει. Πρῶτα-πρῶτα ἐλαττώνει τὶς φιλοδοξίες· ὕστερα διορθώνει τὶς σκέψεις· ἔπειτα…
Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΟΥ ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ Μοβ λουλουδάκι σ' αρχαίας πέτρας ρωγμή άδει το έαρ ΠΑΥΛΙΝΑ ΠΑΜΠΟΥΔΗ ΑΝΟΙΞΗ Αθανασίας άνθη…