Παλιαχώρα, Αίγινα 896 μ.Χ-1537μ.Χ. Ο φόβος Γκρεμίζει πόλεις Χτίζει πόλεις Το αίσθημα επιβίωσης του ανθρώπου από παλιά. Φοβήθηκαν οι Αιγινήτες τους κουρσάρους Εγκατέλειψαν λοιπόν την παραλία έγραψαν πάνω στα…
Ο αποτρελαμένος κόσμος μας στρέφεται μετά μανίας εναντίον του Θηλυκού Γένους! Αν το άρθρο που σε καθορίζει είναι το «η», αυτομάτως εντάσσεσαι στα ευάλωτα του κόσμου τούτου! Αν είσαι Γυναίκα…
ΑΓΑΠΗ Η κοιλιά μου μια τρύπα ολόγυρα τέφρα θα γεννήσω ένα τέρας που το λένε Αγάπη. Επειδή σ’ αγαπώ βουτώ στο λαγούμι του πόνου βυζαίνω ραγίσματα γεμίζει το στόμα…
«Σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν» Το μυστήριο της ενανθρώπησης του Θεού εκπληρώνεται προοδευτικά με τη γέννηση, τη διδασκαλία και τα θαύματα και κορυφώνεται με το σωτήριο πάθος και με την Ανάσταση…
Σκέφτομαι συχνά πως το παλαιό, καλό, παραδοσιακό, ρεαλιστικό θέατρο ενέχει την εκπαιδευτική λειτουργία της μεταγγίσεως γνώσεων, της μεταλαμπαδεύσεως εμπειριών, της διαμεσολαβήσεως ανάμεσα στο ανεκτό και στο τερατώδες. Οι γνωστές αισχύλειες…
Παραμονές Πρωτοχρονιάς και όλος ο κόσμος συντονίζεται στην αλλαγή του χρόνου. Το 2023 θα φύγει έχοντας αφήσει πίσω του μόνο πληγές τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε εθνικό - τοπικό…
Το σκιάχτρο είναι κατειλημμένο Μου είπαν: Θα σπέρνεις φόβο κι αυτός θα φυτρώνει. Είναι η αρμοδιότητά σου. Μπορώ να αλλάξω ρόλο; απάντησα, δεν έχω σχετικές γνώσεις. προτιμώ να καλλιεργώ…
ΔΙΑΖΕΥΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ Έτσι για λίγο σαν ένα λουλούδι μέσα σε τσιμεντένιο κάμπο ή όπως στο μουσείο σαν είδα τη θεά με το σάτυρο που με βασανίζει ακόμη όπως όταν…
(H περίφημη, τρυφερή συνάντηση ΄Εκτορα και Ανδρομάχης, από τις ωραιότερες σκηνές της Ιλιάδας) Σχ. 1 «΄Αμοιρε, αυτή σου η ορμή θε να σε καταστρέψει και δεν λυπάσαι το μωρό…
Η αγάπη ήρθε και μ' άδειασε από τον εαυτό μου, έγινε κάθε φλέβα κάθε πόρος, ένα δοχείο για να γεμίσει απ' τον Αγαπημένο. Μόνο ένα όνομα από εμένα έχει απομείνει,…
οι ποιητές της γενιάς μου οι ποιητές της γενιάς μου φοβούνται να ζήσουν δεν αγαπούν στα όρια της τρέλας περπατούν στους δρόμους χωρίς να θέλουν να τους οργώσουν χωρίς…
Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά στην αγορά, στο Λαύριο Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά κι όλο φοβάμαι το αύριο Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά; Έτσι κι…
