Μακαρίζω την τύχη σου, τζίτζικα, που δροσιά λιγοστή μόλις πίνεις απ’  των δένδρων τα φύλλα, τραγουδάς  βασιλιάς σαν να  ήσουν. Και είν’ όλα εκείνα δικά σου όσα βλέπεις σε αγρούς…

   Στη μνήμη του Καθηγητή Αριστόξενου Σκιαδά   Πουλάρι θρακικό, πώς κοιτώντας με με πονηριά στα μάτια σκληρά μου φεύγεις, νομίζεις τάχα πως εγώ τίποτα σωστό δεν ξέρω; Μα να…