Άγγελος Ευθ. Αγγελόπουλος: ένα αφήγημα
Κάτω από ένα κουνουπίδι Περπατώντας στους δρόμους των αστικών κέντρων συμβαίνει συχνά να είμαι απορροφημένος στις σκέψεις μου, ενώ φαίνεται σα να χαζεύω. Από μαθητής …
Κάτω από ένα κουνουπίδι Περπατώντας στους δρόμους των αστικών κέντρων συμβαίνει συχνά να είμαι απορροφημένος στις σκέψεις μου, ενώ φαίνεται σα να χαζεύω. Από μαθητής …
Ο φονιάς Το άκουσα που το’ λεγε στη μάνα μου ο πατέρας μου ένα μεσημέρι, την ώρα που τρώγαμε. -Αύριο φτάνει με το βαπόρι ο φονιάς. Ο φονιάς! Δεν είχε…
«Να είσαι ρεαλίστρια, να ζητάς το αδύνατο»* Αγαπά το καλοκαίρι. Μπορεί να κάνει φοβερή ζέστη και η φίλη της η Συλβί από τη Γαλλία να διερωτάται πώς αντέχει, όμως…
ΠΟΝΟΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ Πωπώ, ξύπνησες. Έχεις κοιμηθεί χωρίς παυσίπονο και τώρα στις έξι κοιτάς τα μηνύματά σου στο κινητό, στριφογυρνάς, είσαι καλά .Ανησυχείς. Δηλαδή πώς είσαι καλά, και τι θα…
…στο παγκάκι, μπροστά από την είσοδο του σχολείου. Γεια. Πώς είσαι; Γεια, καλά αλλά έχω νεύρα. Γιατί μωρέ; Τι σου κάνανε; Περίμενα στη στάση πολύ ώρα και δε πέρασε. Βλαστήμησα…
Λευκό τετράγωνο τραπέζι με γυάλινη επιφάνεια και από κάτω συρτάρι με διακριτά χωρίσματα. Αγορασμένο κάποτε από το ΙΚΕΑ για να στηθεί στο κέντρο, του κατάδικού της, επιτέλους δωμάτιου. Θα…
Συχνά με επισκεπτόταν τις μεταμεσονύχτιες ώρες ο πατέρας μου. Τον έβλεπα στα όνειρά μου. Όμως αυτή η φορά ήταν διαφορετική. Δεν κοιμόμουν, βρισκόμουν στο γραφείο, όταν σώθηκε το λάδι από…
Κυριακή απόγευμα, άνοιξη, λίγο πριν το ’60. Τελειώνω όπως, όπως τα γραψίματα και τα διαβάσματα της Δευτέρας, γιατί λαχταράω να πάω μια βόλτα με το καινούργιο μου ποδήλατο. Είναι, ένα…
Μεσάνυχτα. Κατέφθασαν γρήγορα στο δημόσιο νοσοκομείο με το ΕΚΑΒ. Απέξω από τα βαμμένα ως τη μέση τζάμια μόνο κάτι στίγματα τα φώτα, καθώς ανέβαιναν έλαμπαν στην Κυριακάτικη νύχτα, πρώτα στο…
Αυτή την έλεγε αλόγα. Αυτός την έβλεπε νταρντάνα και του έτρεχαν τα σάλια. Κι εκείνη έδινε σημασία μόνο στις κριτικές που την κολάκευαν. Είχε γυρίσει την πρώτη της, όπως νόμιζε…
Τέσσερα Μπανανιές, φοίνικες και μονστέρες. Ξωτικά πουλιά με πολύχρωμα πούπουλα. Ράμφη παράξενα, μακριοί λαιμοί και ουρές σαν βεντάλιες. Στον αριστερό τοίχο όμως, δίπλα στην μπαλκονόπορτα, ήταν σχισμένη η ταπετσαρία. Μια…
Επτά χρόνια αργότερα σ’ ένα σπίτι των νεκρών αδειάζουν οι δήμιοι του χτες το χρυσό ποτήρι. Ιγκεμπορ Μπάχμαν 1. Σαν έφυγε από τις Σάρδεις ο Κύρος, εμπιστεύτηκε τον…