Το σπίτι μύριζε λιβάνι. Η Κατίνα στεκόταν ώρες ολόκληρες μ’ ένα κερί αναμμένο μπροστά στην εικόνα. - Κάνε, Παναγιά μου το θαύμα σου. Να, εδώ το έχω... και κούναγε  τον…

   Από παιδί μου άρεσαν τα δαχτυλίδια. Της μαμάς πρώτα. Όχι η βέρα, όχι. Της στένευε το δάχτυλο και το έκανε σαν λουκάνικο. Το άλλο, με το ρουμπίνι (μια κοτρόνα…