Έφη Φρυδά. Ένα παραμύθι για τη βροχή*
Η βροχή, με μια βαθιά ουλή στο μέτωπο, σημάδι από το δάκτυλο μιας φλόγας φουντωμένης ως την ανώτερη πύλη τ’ ουρανού, κατακόκκινη σαν τη βούλα που σημαδεύει την τύχη ανήλικης…
Η βροχή, με μια βαθιά ουλή στο μέτωπο, σημάδι από το δάκτυλο μιας φλόγας φουντωμένης ως την ανώτερη πύλη τ’ ουρανού, κατακόκκινη σαν τη βούλα που σημαδεύει την τύχη ανήλικης…
«Γλυκάδα πόχει η βροχή στον τσίγκο σα βαράει».(1) Τραγούδια έχουμε πολλά ακούσει στη ζωή μας. Κι όποιο τραγούδι γράφτηκε στα φύλλα της καρδιάς, ποτέ δεν του δε θα σβήσει.…
«Ναγκασάκι». Ο Ρόντερικ Τσάμπερς έκανε ένα βήμα πίσω, κι άλλο ένα δεξιά, πλησιάζοντας τη λάμπα στον τοίχο. «Η ξεχασμένη βόμβα». «Ω Θεέ μου», σκέφτηκε ο κύριος Τσιουνγκ. Αν δεν ήταν…
ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ Ο θάνατος σου περιβάλλει τα άκρα μου στέκομαι ξένος στο χορτάρι του χρόνου. Τα σπλάχνα μου σκάβει βροχή κάθομαι στο παγκάκι σκύβω το πρόσωπο γίνομαι άγαλμα που…
Μακρόστενη η σκιά της αντανακλάται στο βρεμένο πεζοδρόμιο, σκιά μεγεθυμένη από ριπές αστραπών και εκτυφλωτικά φώτα αυτοκινήτων. Σκιά ασκεπής, εκτεθειμένη στο έλεος της βροχής αναζητά σκέπαστρο προστασίας. Περίτεχνη μεταλλική πόρτα…
Ο πληγωμένος κόσμος Ξύπνησε. Στον πληγωμένο του κόσμο, και όχι στην σφαίρα των ονείρων, που κάθε νύχτα επούλωνε -προσωρινά- τα τραύματα και καταπράυνε τον πόνο. Ξύπνησε, μέσα στην αλήθεια,…
Ζητούμενο Θέλω να μου κάνεις όλα τα χατίρια. Να με βάφεις κόκκινη και πράσινη. Όλες τις νύχτες που θα γίνομαι επίμονη, να με σταματάς με χρώμα έντονο. Κάθε που…
Κατοπτρισμός Χτένιζα τα μαλλιά μου σε ξένο καθρέφτη Με κάθε βούρτσισμα μάκραιναν Κόμποι ατσάλινοι τα βάραιναν κι έσερναν τις επιθυμίες μου στη γη Πενήντα πόντους κόντυνα μέχρι τη μέρα εκείνη…
ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΝΟΥΣ Σε λίγο φεύγω για πάντα. Ο Νους συνεχίζει να βλέπει με τα μάτια ενός άλλου όσα βλέπω εγώ. Ακούει με τα αυτιά ενός…
ΤΗ ΒΡΟΧΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΔΕΣ Κοίταζες τον εαυτό σου στο τζάμι του μπαλκονιού. Σήκωνες το κεφάλι να φτιάξεις φτερούγες * κάποιος σε τράβαγε απ’ τα μαλλιά ....πνιγόσουν, να σε…
Ε, ρε μας βαράνε ντέφια και χορεύουμε μπάλους γιατί οι συννεφούλες έγιναν συννεφάρες μαύρες κι άραχνες και κολυμπάμε στα γάργαρα νερά της βροχής που κλείνουν δρόμους, υπερχειλίζουν ποτάμια, μπαζωμένα ρέματα,…
Ι Κόβεις τ' ανθάκι, μα γιατί το προσφέρεις: Κι αυτή ανθίζει. ΙΙ Βγήκε στη βροχή, μα η φωτιά μέσα του άσβεστη μένει. ΙΙΙ Σταμάτησαν πια τα…