ΠΑΝΘΗΡ (Κυνηγός των πάντων) Εσύ γάτα, εγώ το δέντρο σου με σκαρφαλώνεις Στις φυλλωσιές μου κρύβεσαι καιροφυλαχτείς όπως παλιά τη λεία σου Ποια θα ’ναι άραγε αφού τώρα πλέον…
Αγαπημένοι φίλοι, συνεργάτες, συμπαθούντες, συνοδοιπόροι, το Περί ου μας εύχεται Καλή Χρονιά! Και την εγκαινιάζει με προκήρυξη νέου διαγωνισμού Νανοδιηγήματος! Το θέμα, πιστεύουμε πως είναι αρκετά δημοφιλές – αφορά στη…
(...) Η γάτα (Στο σημείο αυτό, μια γάτα μαύρη κι άσπρη φαίνεται να ’ρχεται απ’ το μαύρο. Διασχίζει αφηρημένα, ήσυχα, τον παρελθόντα χώρο. Ο λεπτουργός την νιώθει και ταράζεται.…
Ένα κορίτσι τρέχει. Αφήνει πίσω της ξανθά μαλλιά να ανεμίζουν και μια λουλουδένια φούστα να φουσκώνει σαν αερόστατο. Τα τελευταία της βήματα πνίγονται στον ήχο των τζιτζικιών. Τα κουζινικά χτυπιούνται…
Η Γυάλα Ο πατέρας μου ήταν πολύ περήφανος για τα λέπια μου. Κοιτάτε πως ιριδίζουν στο φως, έλεγε στους φίλους του, και με καμάρωνε καθώς κολυμπούσα στη μεγάλη μου…
«Καλησπέρα» τραύλισα με φωνή εντόμου. «Μοιάζεις με τον Ρεμπώ» μου είπε με ολύμπιο χαμόγελο και μου έδωσε το χέρι. Ένιωσα να κοκκινίζω κολακευμένη, το ανόητο ον. Ώστε συνέκρινε τα ποιήματά…
ΕΛΥΤΗΣ (2/11/1911-18/3/1996) «Καλησπέρα» τραύλισα με φωνή εντόμου. «Μοιάζεις με τον Ρεμπώ» μου είπε με ολύμπιο χαμόγελο και μου έδωσε το χέρι. Ένιωσα να κοκκινίζω κολακευμένη, το ανόητο ον. Ώστε συνέκρινε…
ΜΙΑ ΛΟΥΚΙΑ ΣΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ Διαμένω εδώ και χρόνια δίπλα στο Ψυχιατρείο.Ένα μοροφίντο* με χωρίζει από το ίδρυμα. Γνωρίζω όλους τους τρόφιμούς του και έχω κερδίσει την εκτίμηση και τον…
Κατά τις γραφές της ανήκε ένα μερίδιο απ'το σώμα και κάτι απ'το αίμα του Κυρίου Στα στρατόπεδα έτυχε να επικαλούνται τ ‘όνομα της νύχτες άγρυπνες δίχως φρουρές στα Δέλτα…
Μερικές σελίδες από την ιστορία της Άλμας Είναι άνοιξη, η αγαπημένη μου εποχή. Όλα γύρω είναι τόσο όμορφα ο κήπος στις δόξες του κι εγώ θα πρεπε να…
Θα ήθελα να γράψω λίγα λόγια για τις γάτες στην ποίηση του Γιώργου Σεφέρη: πληροφορίες, δηλαδή, σχόλια και παραθέματα, που θα δώσουν μιαν ενημέρωση αναφορικά με το θέμα. Οι πρώτες…
Η ΓΑΤΑ Ό, τι είχε απομείνει από την άλλοτε σε ανθοφορία Σταθούλα Ξερή κατηφόριζε την Αριστοτέλους εκείνο το σκοτεινό απόγευμα ενώ φυσούσε διαπεραστικά ένας μικρός προκαταρκτικός Βαρδάρης. Το αποστεωμενο πρόσωπο…
