Ντύλαν Τόμας (27-10-1914 – 9-11-1953). Σχολείο μαγισσών-Σκοτεινά Παραμύθια
Τιμάμε τον μεγάλο ποιητή Ντύλαν Τόμας που αυτές τις ημέρες είχε τα γενέθλιά του, με ένα νεανικό διήγημα που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από την ποίησή του. Σχολείο μαγισσών,…
Τιμάμε τον μεγάλο ποιητή Ντύλαν Τόμας που αυτές τις ημέρες είχε τα γενέθλιά του, με ένα νεανικό διήγημα που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από την ποίησή του. Σχολείο μαγισσών,…
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ Πάνω στον μαύρο λόφο υπάρχει η αυγή κι οι γάτες λαγοκοιμούνται πάνω στις στέγες. Ένα αγόρι έπεσε απόψε απ’ τη στέγη κι έσπασε τη μέση του. Ένας αέρας…
ΘΕΛΩ ΜΟΝΑΧΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ Έφαγα τα δαμάσκηνα που ήτανε στην παγωνιέρα και που μάλλον τα κρατούσες για το πρωινό σου Συγχώρεσέ με ήταν νόστιμα τόσο γλυκά…
Η γελαστή καρδιά η ζωή σου είναι η ζωή σου μην αφήνεις να τη βαρέσουν ως την οικτρή υποταγή έχε το νου σου. πάντα κάπου υπάρχει κάποιο φως. ίσως…
Όταν τη συνάντησα για πρώτη φορά, ήταν γάτα στην εξοχή. Ξανθοκόκκινη. Τίναζε ένα σταχτί φίδι που είχε καρφωμένο το δόντι στην ουρά της. Χοροπηδούσε γύρω του σέρνοντάς το στο χώμα,…
Η ΑΡΚΟΥΔΑ Ωχ, μη μου πατείς έτσι το στήθος και δεν μπορώ. Κάτω τα ποδαράκια σου. Κάτω, λέω. Έτσι. Γουργουρίζεις τώρα ή με φουχίζεις ή και τα δυο μαζί;…
Το βάφτισμα των γατιών Το να βαφτίζεις τα γατιά έχει μια δυσκολία... Δεν είναι επιπόλαιη κι ανάλαφρη ασχολία Καθόλου δεν τρελάθηκα, και δεν το λέω αστεία: Κάθε μια Γάτα ονόματα…
Νωχελικά στη σκονισμένην αρχειοθήκη ξαπλωμένη πάντα στο μάθημα προσέχει σιωπηλά ανοιγοκλείνοντας αργά τα νυσταλέα της μάτια. Η φοίτησή της θεωρήθηκε ως εκ τούτου ανελλιπής και η διαγωγή «ἥν ἐπεδείξατο»…
Οι γάτες ονειρεύονται. Σίγουρα. Ονειρεύονται με κλειστά μάτια, ονειρεύονται με ανοιχτά μάτια. Κοιμούνται βαθιά, άλλες φορές έχουν τον ύπνο της εγρήγορσης. Κουνούν τα βλέφαρά τους, βγάζουν ήχους, τινάζονται. Αμφιβάλλω ωστόσο…
Η γάτα (Στο σημείο αυτό, μια γάτα μαύρη κι άσπρη φαίνεται να ’ρχεται απ’ το μαύρο. Διασχίζει αφηρημένα, ήσυχα, τον παρελθόντα χώρο. Ο λεπτουργός την νιώθει και ταράζεται. Η γάτα…
Ο ουρανός ήταν σχεδόν λευκός, ο ήλιος μεσουρανούσε απορροφώντας και το παραμικρό ίχνος υγρασίας στην αμμουδιά που είχε σπάσει, ρωγμές την διέτρεχαν σχηματίζοντας ανόμοια κομμάτια, κι ήταν σαν να έβλεπες…
(…) Τη γάτα που μας κοίταξε μες στα σκοτεινά (Οδυσσέας Ελύτης, Το Μονόγραμμα ΙΙ) Ο τίτλος είναι στίχος από το δεύτερο απόσπασμα του μεγάλου «ερωτικού» ποιήματος του Οδυσσέα…