Έφη Φρυδά: Σέπια

Ο ουρανός ήταν σχεδόν λευκός, ο ήλιος μεσουρανούσε απορροφώντας και το παραμικρό ίχνος υγρασίας στην αμμουδιά που είχε σπάσει, ρωγμές την διέτρεχαν σχηματίζοντας ανόμοια κομμάτια, κι ήταν σαν να έβλεπες…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Η γάτα στο Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη

                  (…) Τη γάτα που μας κοίταξε μες στα σκοτεινά                                                        (Οδυσσέας Ελύτης, Το Μονόγραμμα ΙΙ) Ο τίτλος είναι στίχος από το δεύτερο απόσπασμα του μεγάλου «ερωτικού» ποιήματος του Οδυσσέα…

0 Comments

Λένη Ζάχαρη: «Οι Ποιητές και η γάτα στην Ποίηση», Αφιέρωμα

«Όσες φορές η γνώση γιγαντώθηκε πέρα από τις κεκορεσµένες συµβάσεις της ήταν που άγγιξε µέσω της ποίησης το µυστήριο». Έκτωρ Κακναβάτος   Μέσω της Ποίησης εκφράζεται εδώ μια σχέση ιδιαίτερη, αυτή…

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: Μικρό, προσωπικό, συνειρμικό Λεξικό – Β, Γ.

ΒΙΒΛΙΟ Δεν μπορώ να διαβάσω εύκολα ολόκληρο βιβλίο. Το μυρίζω, το ξεφυλλίζω, διαβάζω μια φράση εδώ κι εκεί. Κι έτσι, τους χαρακτήρες του, τους κάνω τελείως υπαρκτούς. Σαν τα πρόσωπα…

0 Comments

ΧΡ. Δ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Όσα δεν μας είπε ο Παρμενίδης για τη γάτα

Όσοι δεν γνωρίζουν τον Παρμενίδη, επιφανή φιλόσοφο της Ελεατικής Σχολής,  από τη μελέτη της φιλοσοφίας φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι τον ξέρουν από τη «γατολογία» του. Εξηγούμαι, σοβαρά τώρα. Ήταν ένας…

1 Comment