Βασίλης Πανδής: Η επιθυμία ν’ αγκαλιάζουμε τα δέντρα
«Μια μέρα εκεί που περπατούσα νόμισα πως άρχισαν να μου μιλούν τα δέντρα, είπα δεν μπορεί, κάτι σημαίνουν τόσα θροΐσματα. Σταμάτησα για λίγο και στάθηκα στη σκιά του ενός. Το…
«Μια μέρα εκεί που περπατούσα νόμισα πως άρχισαν να μου μιλούν τα δέντρα, είπα δεν μπορεί, κάτι σημαίνουν τόσα θροΐσματα. Σταμάτησα για λίγο και στάθηκα στη σκιά του ενός. Το…
Το δέντρο μου Σε είπα το δέντρο μου, με ρίζες στα ερεβώδη μου, σείεσαι και λαμποκοπάς τρυφερό και χλοώδες απ’ τα πόδια μου ως των μαλλιών μου τις άκρες. Στο…
Λίγους μήνες μετά τον ερχομό μου στον κόσμο, μου έδωσαν το όνομα Ελισάβετ. Δεν ήταν το όνομα που επιθυμούσε η μητέρα μου, αλλά ο παπάς αρνήθηκε να ικανοποιήσει την επιθυμία…
Τo Δωδεκαήμερo ανάμεσα στα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνια συμπεριλαμβάνει και την Πρωτοχρονιά, που πλαισιώνεται από δύο θρησκευτικές γιορτές, τη Γέννηση του Χριστού και τη Βάπτισή του στον Ιορδάνη ποταμό, και…
Τη νύχτα εκείνη της Πεντηκοστής κάτι ξεκίνησε μέσα από τις στάχτες, ζωή σάλεψε μέσα από θάνατο τυραννικό. Πρώτα ένα φίδι, που χωρίς πουκάμισο, φίδι κατάμαυρο, με τις λεπίδες του…
ΤΟ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ Πού πας με τόσα διλήμματα αγκαλιά; Διφορούμενα αναζητώ, δίστρατα και διχάλες. Δεν σε φοβίζουν τα αδιέξοδα, αυτά τα εκβιαστικά τελεσίγραφα; Όχι, το μονοπάτι το αδιάβατο επιλέγω συχνά.…
Ριζώνοντας στο χώμα Βαθιά και δυνατά Με τόσα φύλλα το δέντρο στέκει Είναι το δέντρο της ζωής Στο δάσος βασιλεύει Με ιερό κορμό Καταπράσινο το δέντρο στέκει Είναι το δέντρο…
Βγαίνω έξω σοβαρός-σοβαρός, με το μολύβι μου και με το σημειωματάριό μου, πάω και κάθομαι βαρύς κάτω από έναν έλατο μεγάλο και περιμένω να μου ’ρθουν σκέψεις, σαν σκίουρος που…
Ήταν σε μια σκοτεινή αίθουσα που αιχμαλωτίστηκαν στην σαγήνη της ταινίας. Σύμβολο και σταθμός στην ζωή τους –θα γινότανε. Κι ήταν τότε κι εκεί, σ’ αυτήν την σκοτεινή αίθουσα, που…
Χριστουγεννιάτικο στολίδι με πολλές επιτυχίες στο παρελθόν Τώρα χλομό. Τίποτα δεν περιμένω Την ισορροπία της αισθητικής εξυπηρετώ Μαζί με άλλα δυο. Έτσι! Μην τύχει και δει κανείς…