Gabriel García Márquez: El verano feliz de la señora Forbes. Μτφρ από τα ισπανικά: Ευμορφία Μαντζαβίνου
Το ευτυχισμένο καλοκαίρι της κυρίας Φορμπς Το απόγευμα επιστρέφοντας στο σπίτι βρήκαμε στην κάσα της πόρτας καρφωμένο…
Το ευτυχισμένο καλοκαίρι της κυρίας Φορμπς Το απόγευμα επιστρέφοντας στο σπίτι βρήκαμε στην κάσα της πόρτας καρφωμένο…
Δέκα χρόνια μόνο έλειψα από το νησί, μα όταν γύρισα όλα είχαν αλλάξει, θαρρείς κι είχε περάσει ένας αιώνας από ‘κείνο το πρωινό που μπήκα στο καράβι με τους γονιούς…
Της είπαν να τον πλένει καθημερινά στη λήξη της βάρδιας. Είναι καλοκαίρι και γεμίζει σκόνη. Διαλέγει το πιο απαλό σφουγγάρι. Πλένει πρώτα τα πυκνά μαλλιά του, ύστερα τον αυχένα, μετά…
Κατά μήκος της περιφερειακής του Αιγάλεω απλώνεται ένας κόσμος στεγνός, αθέατος από την πόλη. Λιγοστά χορτάρια στο χρώμα του κάτουρου ξεφυτρώνουν από το σκασμένο χώμα δίπλα στην άσφαλτο και σε…
Στεκόταν εκεί, στο σταθμό του τραίνου και τον έβλεπε να μπαίνει στο πέμπτο βαγόνι , κρατώντας από το χέρι την άγνωστη γυναίκα, που καθόταν, πριν από λίγή ώρα, στο παγκάκι…
Η Ζόη ήταν σαγηνευτική πόρνη. Πρόσφερε το πάλλευκο κορμί της για κάθε χρήση. Σε ένα γεύμα δολοφονικής δικαιοσύνης. Και οι ουσίες έρρεαν σαν μύρο πάνω στη σάρκα της. Δεύτε φάγετε,…
Μεσημέριαζε και το μικρό αγόρι δεν είχε διάθεση να επιστρέψει στο σπίτι. Περιπλανιόταν στα στενά σοκάκια και διαρκώς απομακρυνόταν από τη γειτονιά. Βγήκε στο χωματόδρομο, που ανηφόριζε προς τα βόρεια…
Η Αθηνά, από την πρώτη στιγμή, είχε εντυπωσιαστεί με τον καθρέφτη που είχε φέρει η θεία της από την Αυστραλία. Στα παιδικά της μάτια , φάνταζε μαγικός. Είχε μια περίτεχνη…
Μια μυρωδιά από βρεγμένο χώμα και άχυρο ερχόταν από την ανοιχτή είσοδο. Καθίσαμε στη δεύτερη σειρά, όχι πολύ μακριά από την κυκλική σκηνή του τσίρκου. Ξεχύθηκαν στην σκηνή τρία βαρβάτα…
Σάστισε η γριά. Ο θρασύτατος γέρασε και δεν λογικεύτηκε, σκέφτηκε. Τον κοίταξε λοξά. Δεν άντεξε. -Το αδυσώπητο να το ξεφύγεις δεν μπορείς. Κανείς δεν το μπόρεσε. Κι αν δεν το…
Το τελευταίο πράγμα που είδα ήταν το ταβάνι ενός διαδρόμου, ενάμιση μέτρο πλάτος, που στο σοβατεπί του είχε κάτι που έμοιαζε σαν μια σειρά από ψάρια που το καθένα προσπαθούσε…
Ξεφτισμένα όνειρα Ένας μονότονος και συνεχής ήχος ακουγόταν διαρκώς στη γειτονιά του μικρού χωριού, ήχος γνώριμος για τους περίοικους και αναμενόμενος, που προερχόταν από το μικρό σπίτι με…