Πρέπει να ήμουν στην πρώτη Γυμνασίου, αν όχι στη δευτέρα ,…

Α΄   Δεξιά μου μια αφράτη σαρανταπεντάρα με το βιβλίο της ανοιχτό, και το κεφάλι σκυμμένο σ’ αυτό. Ωραίο πρόσωπο. Σκούρο ταγιέρ, λευκό γιακαδάκι. Η σχισμή ενός πλούσιου στήθους διαγραφόταν…

Ο ουρανός ήταν σχεδόν λευκός, ο ήλιος μεσουρανούσε απορροφώντας και το παραμικρό ίχνος υγρασίας στην αμμουδιά που είχε σπάσει, ρωγμές την διέτρεχαν σχηματίζοντας ανόμοια κομμάτια, κι ήταν σαν να έβλεπες…

Στριφογύριζε μέσα στο άδειο σπίτι και ανεβοκατέβαινε τις σκάλες, πιο πολύ τις ανέβαινε παρά τις κατέβαινε, που σημαίνει ότι βρισκόταν πιο πολύ πάνω, στο πάνω μέρος του παλιού παραθαλάσσιου σπιτιού,…

  Όταν τον έφεραν ήταν τυλιγμένος με επιδέσμους. Ένας τραυματίας όπως τόσοι άλλοι. Τροχαίο. Κακώσεις στο σώμα.  Ο εγκέφαλος με σοβαρή βλάβη. Ένα γλυκό Αυγουστιάτικο απόγευμα, που ο ήλιος μέλωνε…

  Έβγαιναν για βόλτα κάθε σούρουπο. Χειμώνα, καλοκαίρι. Καθημερινές και αργίες. Εκείνη, ψηλή, λιπόσαρκη, αγέρωχη, παρά την ορατή πια κύφωσή της, με τα άλλοτε χρυσοκάστανα μαλλιά της, λευκά τώρα, δεμένα…

Μπορεί  πλέον να μπαινοβγαίνει μόνο από την πίσω πόρτα, της αυλής.  Έχει κλείσει το σπίτι από μπροστά, με τα κόντρα πλακέ θαλάσσης στα κουφώματα, για  να το  προστατεύσουν από τη…

Την Παρασκευή στις τέσσερις του Μάη, που πήρα το πλοίο για το νησί μας, υπήρχε κάτι που δεν πήγαινε καλά. Είχα μια ανησυχία και δεν μπορούσα να χαλιναγωγήσω τη σκέψη…