Περπατούσε στη Μεξικάνικη ζούγκλα, ανάμεσα στα πανάρχαια μνημεία των Μάγια, άγγιζε τις καυτές πέτρες και ένιωθε την βαριά ανάσα της ιστορίας στις άκρες των δαχτύλων του, ανέβαινε στις πυραμίδες…

Πότε ακριβώς χτίστηκε το μικρό οίκημα και πότε κατοικήθηκε απ’ το ανθρωπάκι, άγνωστο. Σαν να ήταν από πάντα εκεί, στη μέση του κάμπου. Ολοτρόγυρα λόφοι και βουνά πράσινα και καφετιά,…

Το έβλεπες με την πρώτη ματιά. Ήταν ένα ασυνήθιστο τρίο, όχι για τη σύνθεσή του -νέος μπαμπάς με κιθάρα περασμένη λοξά, νέα μαμά, μωρό στο μάρσιπο στην αγκαλιά της με…

Ξαφνιάστηκα μόλις άνοιξα το παράθυρο, κι αμέσως ένιωσα ένα τσίμπημα στο στήθος, καθώς δεν τον είδα στη γνωστή θέση στο παγκάκι. Ήμουν έτοιμη να κατεβώ με το τσάι, αλλά είδα…

    Άρχισα να ζω πραγματικά όταν γνώρισα τη γάμπα της Βέρας. Γάμπα  γεροδεμένη, μονοκόμματη. Είχα αράξει δίπλα σ’ ένα παγκάκι στο παρκάκι της γειτονιάς και λιαζόμουν μισοκοιμισμένος. Με το…

Μόλις αρχίζει να σουρουπώνει, βγάζω το σκύλο βόλτα. Το σπίτι δε μας κρατάει μέσα, αν και κρατάει ακόμα έναν ωραίο φωτισμό απ’ τις αντηλιές που μας στέλνουν τα τζάμια των…

Riders on the storm  /Into this house we're born / Into this world we're thrown / Like a dog without a bone/ An actor out on loan / / There's a killer on the…

 Ο ανθρωπάκος ίσιωσε την ταμπέλα με το ΠΩΛΕΙΤΑΙ που είχε γείρει, καθώς έκλεινε με το λουκέτο την καγκελόπορτα του κήπου. Τότε μόνο πρόσεξε το σκύλο. Όση ώρα φόρτωνε τα τελευταία…

Σταμάτα πια να κουτουρντίζεις, έλεγε η γιαγιά μου η Πολίτισσα κάθε φορά που κάθιδρη εισέβαλλα στο σπίτι μετά από το τρελό παιχνίδι στα χώματα της γειτονιάς. Έτρεχα στην αγκαλιά της…

Στο λιμάνι του Πειραιά, η νύχτα είναι παράξενη. Μια ομορφιά μυστηριακή ντυμένη  με  πέπλα  σκιάς  και  ομίχλης . Συχνά κατεβαίνω τα βράδια στην Ε1 και βλέπω τα βαπόρια να φεύγουν…

«Λάλησε, πάει λάλησε». «Βικέντη, σύνελθε. Δε γίνονται αυτά», έκανε ο πλοιοκτήτης. Τέσσερεις κυβερνήτες του ‘φυγαν. Χωρίς να ζητήσουν καμιά αποζημίωση. Το ‘βαλαν στα πόδια μόλις πάτησαν στεριά, κοιτώντας πίσω τους…