Αθηνά Κεσίσογλου: Αύγουστος
Λατρεύω το αίολο ερωτικό κάλεσμα του τζίτζικα που καίγεται από επιθυμία ανεκπλήρωτη. Αδιαφορεί για την ενδεχόμενη ενόχληση που μπορεί να προκαλεί στα αυτιά των ανέραστων. Ρισκάρει τη ζωή του…
Λατρεύω το αίολο ερωτικό κάλεσμα του τζίτζικα που καίγεται από επιθυμία ανεκπλήρωτη. Αδιαφορεί για την ενδεχόμενη ενόχληση που μπορεί να προκαλεί στα αυτιά των ανέραστων. Ρισκάρει τη ζωή του…
Στάθηκε στην άκρη του βράχου κι αγνάντεψε τη θάλασσα. Δροσερή την ένιωθε, ρίγησε κι αυτός μαζί με την επιφάνειά της, γαλαζομέλανη, σε κάποια σημεία βαθυπράσινη, τι βάθος να’ χε άραγε…
" Δεν είσαι υποχρεωμένος ν’ αγαπάς τα ζώα∙ είσαι όμως υποχρεωμένος να σέβεσαι τα δικαιώματά τους, αν θέλεις να λογίζεσαι πολιτισμένος ή το λιγότερο άνθρωπος." Φ.Κ. …
Ό,τι χρειάζομαι βρίσκεται μέσα σε μια σύριγγα. Με κάνει να αντέχω τις ελλείψεις μου και για λίγο νιώθω βασιλιάς. Φοράω ακάνθινο στεφάνι με διαμάντια και υπερίπταμαι φτύνοντας το κόσμο που…
Ανελκύστε τη Σελήνη! - ανελκύστε τη Σελήνη! κραύγαζαν αλαλάζοντας τα πλήθη. Μυριάδες εκατομμύρια άνθρωποι, τρομοκρατημένοι, είχαν μαζευτεί στις ακτές κάνοντας λιτανείες και παρακλήσεις στους θεούς να σηκώσουν το φεγγάρι από…
Το νερό έτρεχε ασταμάτητα, σε απόσταση μιας αγκαλιάς από τον βορινό τοίχο, αδιαφορώντας αν ήταν μέρα ή νύχτα, άνοιξη ή χειμώνας. Το σπίτι ήταν πνιγμένο στη βλάστηση. Πικροδάφνες και κυπαρίσσια,…
Το μικρό μου σπίτι. Το σπίτι το μικρό. Και το μεγάλο «ΜΟΥ». Όλος ο κόσμος σε πέντε τετραγωνικά. Εκεί το σαλόνι, αριστερά η κουζίνα και η τουαλέτα, όπου γουστάρω…
Όταν βρεις έναν καλό άντρα, έναν όμορφο άντρα… Έναν πραγματικά όμορφο άντρα και ας είναι άσχημος… Αυτόν να κοιτάξεις να πάρεις και να τον αφήκεις να σε πάρει… Η καλοσύνη…
Ένα μήλο πήγε μόνο του στο παζάρι να πουληθεί. Το μήλο ήταν δαγκωμένο. Κούτσαινε πηγαίνοντας. Κατρακυλώντας. Ώσπου, έφτασε στα πόδια μιας κοπέλας. Ήταν μια μελαχρινή, πολύ όμορφη και φορούσε ένα…
Ένας στρόβιλος από ήχους, χρώματα, γέλια, τραγούδια, μαύρα γυαλιστερά μαλλιά, κροτάλισμα τροχών, φούστες κλαρωτές, χρώματα, χρώματα, λάμψεις από χρυσά χαμόγελα. Οι τσιγγάνοι διέσχιζαν το χωριό. Ο μύθος τους πήγαινε μπροστά,…
Παλιά, κάθε Πάσχα, αφού τρώγαμε το ψητό αρνί, την επόμενη μέρα, την Δευτέρα της Διακαινησίμου, μου χάριζαν τα τέσσερα κότσια, τους αστράγαλους δηλαδή του ζώου. Κι εγώ τα χαιρόμουν έτσι…