Δεν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις για παραστάσεις της ιταλικής commedia dell’ arte στις ελληνόφωνες περιοχές της Βαλκανικής και της Μεσογείου. Όταν υπολογίσουμε τη μεγάλη καθυστέρηση της ιταλικής όπερας στην Ελλάδα, για…
Ξεκινώντας από μια παρατήρηση του Lévi-Strauss, πως οι δυτικοί πολιτισμοί στερούνται αυθεντικότητας, θα μπορούσε να αποφανθεί κανείς ότι η αυτοπαρατήρηση και ο αναστοχασμός στην ιστορία της ευρωπαϊκής σκέψης έπαιζαν, από…
Ανάμεσα στις σύγχρονες θεματικές της λαογραφίας βρίσκεται, από την εποχή των Folklorica contemporanea του Δημ. Λουκάτου[1] η στρατιωτική λαογραφία[2], η λαογραφία των τροφίμων, η εορταστική εμφάνιση εμπορικών δρόμων των πόλεων,…
Οι μαγικές και θεραπευτικές ιδιότητες του μανδραγόρα βασίζονται τόσο στα συστατικά στοιχεία του φυτού, τα οποία έχουν ναρκωτικές και αφροδισιακές ιδιότητες, δημιουργούν εκστατικές ή και παραλυτικές καταστάσεις (υπνωτικό), όσο και…
H Mαργαρίτα Λυμπεράκη κατέχει ανάμεσα στους συγγραφείς της πρώτης γενεάς της μεταπολεμικής ελληνικής δραματουργίας μια ξεχωριστή θέση[1], κυρίως λόγω του μυθολογικού και τελετουργικού της θεάτρου, που παριστάνει την αιώνια πάλη…
Α΄μέρος: φιλολογικά «Η Οδός...», «μονόπρακτο ή μια εικόνα», γράφτηκε κατά τη δήλωση του ίδιου του συγγραφέα το 1951 ή και νωρίτερα (το διαβάζει ο Αδαμάντιος Λεμός προς το τέλος…
Σε μιαν ανθρωπολογική και πολιτισμική-ιστορική θεώρηση ο ελληνικός χώρος παρουσιάζει μια βασική διχοτόμηση, στο βαθμό που συμμετέχει στο βαλκανικό νοτιοανατολικο-ευρωπαϊκό χώρο, τη Xερσόνησο του Aίμου, με το ηπειρωτικό της αφενός…
Το θέμα Ελληνικότητα ή/και Ρωμιοσύνη έχει αποκτήσει μια τόσο εκτενή βιβλιογραφία με μελετήματα όλων των μεθοδολογικών αποχρώσεων, που είναι πλέον δύσκολο να συγκεντρωθεί και να αξιολογηθεί στα επιμέρους και συνολικά.…
O Στρατής Kαρράς, που πέθανε το 1992 ξαφνικά σε ηλικία 58 ετών, είναι ίσως ο μόνος θεατρικός συγγραφέας της πρώτης γενεάς της μεταπολεμικής δραματογραφίας, που το έργο του, λόγω του…
Ένα σχόλιο Tο 1900 ο Ψυχάρης έστειλε από το Παρίσι το μανιφέστο “Για το Pωμαίϊκο Θέατρο”[1], μαζί με δύο δραματικά έργα, τον “Kυρούλη” και την κωμωδία “Γουανάκος”[2], που δεν άφησαν…
Κατάλαβα ότι δεν καταλήγει κανείς πουθενά παρά μόνο αν μιλάει στους ανθρώπους για πράγματα που ήδη γνωρίζουν. Ο αφελής δεν καταλαβαίνει πως προσβάλλει τους άλλους όταν μιλάει για πράγματα άγνωστά…
Η ανθρωπότητα έχει αναλάβει μια πρόκληση χωρίς προηγούμενο: να φτιάξει έναν οργανισμό, ο οποίος κατέχει υψηλότερο επίπεδο οργάνωσης από τον δικό της και προορίζεται να γίνει ο συμβιωτικός της σύντροφος.…
